8th Stanza - Ben LaMar Gay

His exhausted frame tumbled towards the town square

Like a tin can being shoved by bullying gusts of wind

The shocked witnesses in the square watched in slow motion

Praying for a sudden occurance to wake them from this nightmare

But nothing happens

No pinch, no fall, nor slap

Just a bunch of 'Oh my Gods"

Leaking from their quivering lips

Our fugitive walks past the scenes of many crimes

Pains, loves, and joys

The memories that entered his mind voraciously

Soaked up the vivid colors of the present

Leaving the sky charcoal colored and everything else of hue of salmon

He then noticed that he too was the color of his surroundings

A powerful gust of wind pushes him directly in front of the steps of his

redemption

This would be the wood frame house that he and his wife purchased

A few months before their son was born

With every step on the porch

A storm raging in the charcoal skies sens bolts of electricity from the heavens

He keeps stepping

Nevermind the stories he used to hear as a child

About heaven’s assassins coming down from the disgruntled skies in their

chariots of lightning

Our fugitive keeps stepping

He needs to explain everything to his son

Only then the weight of this burden would be lifted

The strong winds carry a sound that made his spine shudder with horror

This would be the howling of six bloodhounds

Sounding like bell tolls from the cathedrals of hell

He can smell the blood of the warden

And hear the saliva crash from his mouth to the ground

Louder than the thunder raging in the storm

He continues to advance towards the door

After two quick knocks on the door his son answers

The great waters of the Tennessee River gush from our fugitive’s eyes

«Baby boy» he whispers

The cocoon gets warm and antennas begin to surface from it’s shell

Simultaneously with a strike of lightning

A single bullet leaves the warden’s rifle and travels through the town square

Restoring the vivid colors that the fugitive’s memory had taken away

The bullet soars perfectly silent with the rhythmic cadence of the heartbeats

And breath

And there goes 500 chains

One, two, three, four, five feet

Six, seven, eight, nine feet

Ten, eleven, twelve feet deep

Our fugitive falls

The burden remains

The warden’s eyes become glassy

He takes a few steps backwards with the barrel of his rifle still smoking

One witness of the shooting

An older, clean cut gentleman dressed in all white laughs

And tips his hat to the warden

And simply says the word «Perfection»

The condescending laugh of the old gentleman resonates in the empty chamber of

the warden’s chest

The warden wipes his eyes dry

Six bloodhounds and baby boy stare at his puzzled face

500 chains

Оның таусылған жақтауы қала алаңына қарай құлады

Желдің  екпіні       қалайы                         

Алаңда есеңгіреп қалған куәгерлер баяу қозғалыспен қарап отырды

Оларды осы қорқыныштан ояту үшін кенеттен бір       бір                                                                                                                                                                 Оларды                                                                        Оларды осы қорқыныштан ояту үшін

Бірақ ештеңе болмайды

Шымшу, құлау немесе шапалақтау

"О, құдайларым" тобы

Дірілдеген еріндерінен ағып жатыр

Біздің қашқындар көптеген қылмыстардың көріністерінен өтті

Азаптар, махаббаттар және қуаныштар

Естеліктер оның санасына құмарланып оралды

Қазіргі жарық түстерге сіңіп   сіңіп      сіңір      сің     су   сіңірді

Аспанды көмір түсті және лососьдің басқа реңктері қалдырады

Содан кейін ол өзінің де айналаның түсі екенін байқады

Күшті жел оны баспалдақтарының алдына итеріп жібереді

өтеу

Бұл ол  әйелімен  сатып алған  ағаш жақтау үйі  болар еді

Ұлдары дүниеге келгенге дейін бірнеше ай бұрын

Подъездегі әрбір қадаммен

Көмір аспанында дүбірлі дауыл аспаннан келетін электр тогын сезеді

Ол басып жүр

Бала ретінде бұрын-соңды естілетін оқиғаларды ұнатпаңыз

Көңілсіз аспаннан түсіп жатқан аспан өлтірушілері туралы

найзағай арбалары

Қашқынымыз адымдап жүр

Ол бәрін оның ұлына түсіндіруі керек

Сонда ғана бұл ауыртпалықтың салмағы көтерілмек

Қатты жел оның омыртқасын үрейлендіретін дыбысты алып жүр

Бұл алты қанды иттің  ұлыған болмақ

Тозақ соборларынан шыққан қоңыраулар сияқты

Ол сақшының қанының иісін сезеді

Оның аузынан жерге түскен сілекейді естіңіз

Дауылдағы найзағайдан да қаттырақ

Ол есікке ілесуді жалғастыруда

Есікті екі рет қаққаннан кейін оның ұлы жауап береді

Қашқынның көзінен Теннесси өзенінің үлкен сулары ағып жатыр

«Балам» деп сыбырлайды

Піллә жылынып, оның қабығынан антенналар шыға бастайды

Найзағай соғуымен бір уақытта

Бір оқ қараушының мылтығынан шығып, қала алаңын аралап өтеді

Қашқынның жадынан айырылған жарқын түстерді қалпына келтіру

Оқ жүрек соғуларының ырғақты ырғағымен үнсіз қалықтайды

Және тыныс

Ал 500 тізбек бар

Бір, екі, үш, төрт, бес фут

Алты, жеті, сегіз, тоғыз фут

Тереңдігі он, он бір, он екі фут

Біздің қашқын құлады

Жүктеме қалады

Күзетшінің көздері әйнектеніп кетті

Ол винтовкасының ұңғысы әлі түтіндеп тұрған кезде артқа бірнеше қадам жасайды

Атыстың бір куәгері

Аппақ күлкі киген, жасы ұлғайған, таза пішінді джентльмен

Және шляпасын басшыға  ұстады

Және жай ғана «Мінсіздік» сөзін айтады

Кәрі джентльменнің ренжіген күлкісі бос бөлмеде жаңғыруда

бақылаушының кеудесі

Күзетші көзін құрғатып сүртеді

Алты қанжығалы ит пен бала оның таңырқаған жүзіне қарап тұр

500 тізбек