Sventevith (Storming Near the Baltic) - Behemoth

In the forest of the Eternal dreaming

Old oak lighted up by the fullmoon’s light

The coldness of dungeon torches the inside of wooden maze

From the womb of the mother-wolf I was born

The witches foretold the coming of tragedy

They awakened fright in the hearts of my enemies

In the midnight wilderness I took a pledge

Quickly I fell in love with the taste of steel

For ages waiting for its donudation

The final triumph

The pure barbarity

I howl to the moon to support my battle

The moon, symbol of purity, the essence of beauty

I damn the sun, rising again and again

In brightness of bloody light, steel holocaust

I received hails from the northern side

Of snowcovered Carpathians

The light breath of nightbreeze, as a sign

I summon the iron powers, cavalry of my brothers

From the land of armageddish fields

I am bard of the eastern lands…

I lead my brothers for death struggle

In glory of victory my armies rise

Barbarians tribes with fury of desecration

With axes reach the sky, hiding usurpator in their wings

Call the clouds, desecrating all the holiness

Hurt bodies on the snow, Pandaemonium burns

This battle is a rebellion, rebirth of old traditions

Mythical hell is the paradise to the true warriors

There they attain eternity and sit high on the thrones

Pagan nations became united

Mighty bards received their long awaited silence

Slavs returned to their villages and woods

Pagan frights of heavenly hell dispelled

… I opened the door to the higher than stars knowledge

And took a long walk through the unknown dimensions

As the sign of the fullmoon, in damnations I shall rise

From the land which hasn’t enter yet

Into the history

From the depths of swamps we are bringing

Proudly our name

At night, kissing the moonlight —

— rebel children living in twilight

Like wolves…

… some named us so…

Union with people from the sign

Of the half-moon

To crush the golden walls of

Earthly heaven

To strangle the pestilence…

To the lands of the mighty Empire

Others even think about with fear

We invaded a state with sword

In our hands

Roma means nothing

In the land of Slavs !

Today forests sing about the legend

Long forgotten spirits

Whose names nobody remembers now

Waiting their day to reborn

Their visions of the past

Are torturing our souls

Whispering in the dark…

… they will come here again

To reign supreme

Believe my words…

From unremembrance

From Fire and Water

From the sacred woods

Ancient Wolves gather

From the burnt Arkona

… From the Pagan Vastlands !

Black horse rides across the sky

With a sword we will open the amber gates of Nawia

Dzieci Svantevitha nienawidza Chrystusa !!!

Dzieci Svantevitha nienawidza boga-krzyza !!!

Night in the mountains comes with the fly of a raven

Carpathians bathed in the light of the moon

In old ruins where the dying shadows

Are watching the shine from the stars

Nobody remembers days of glory

Several hundreds years passed in silence

Not a soul has been seen here

I am standing on a hill

So silent is the sky

I am drinking in the cold of this night

Old grey wolf lying upon my foots

Is licking the hand of mine

It is night… in my heart

It is moon… in my eyes

I am hidden in a fog — my own breath

Small village in a valley

Sleeping in a fear, in a fear of me !

Loathsome race of the mortals

Magic of wolfish teeth, wings of bats

Faithful guards of religion

Old as the blood itself —

— The Cult of the Undead Vampirism !

Frenzy of lust, frenzy of pain

She was only fourteen

No cry has bursted from her lips

Pity that she had to die

But how sweet was her neck…

It is night… in my heart

It is moon… in my eyes

I am hidden in a fog — my own breath

Sometimes only my anthem of triumph

Echoes in mountainous landscape

Like blood from torn open arteries

Poison flows down the tongue

Somewhere far away a howling can be heard

Oh, how beautiful is the night of Transylvania !

Frenzy of lust, frenzy of pain

Blood is life… ETERNAL !

… With a little fear I kiss the moonlight

How exciting is the thought

About having a taste of your kingdom

Which wakes up to life, at night…

When the servants carry me to the gates of Helevorn

Dreams about unlimited dimensions

Float over Thy Golden Palace

Snowcovered majesty, damned

In nocturnal solitude I pace, deeper into virgin forest

Among sadness and depressive thoughts

Visit firmaments of dead nature

In the glare of black mirror, asleep

Forgotten temples of gods (of forests)

Welcoming the son of godly Teuton, father of fathers

The source of the deepest darkness and magic

The mightiest emperor, cammrad of war

With blessings I join the caravan of my brothers

Like a thunder I strike into the Jehova’s armies

I dance with holocauststorms in this battle

I set the holy fire of aurora borealis

This fire, this flame, this redness, live forever…

Since a long time I’ve visited those old dungeons

I spilled the first blood in the depth

In the darkness of the forest’s maze

I found her, morbid beauty

I used to spend whole days

In the mystic places of Delduwath

There, where the light of the halfmoon

Fell as the dying sun

The wolf’s howling was lulling to sleep

My young soul…

How beautiful were the views of nocturnal land

How wonderful was the life in complete solitude

Away from villages and towns, mansions and palaces

The last moments give birth to memories in me

Who was that beauty, majestic and great

What were those views, beautifully gilded by leaves

Which were hiding behind them so many mystic wefts

They stole my solitude and independence

I lie crushed by the chains in a wet cell, bleeding

I am awaiting for mother, the last hope, death

Let the died out fire away in me, let it awake Aldaron

Black gusts of dust covered my divine person with their arms

The gates of nature for ages dead, opened themselves

Tears of soil filled the green valleys

Naked Carpathian mountains denudated its might

Rights which created this world

With fury strike heaven, pearly gates

The dark powers of nature unleashed veritable war

The last breaths of sun falling onto the snow

Turned into the scream of the dying light…

Delightful night…

When the fullmoon lights cemetery’s valley

Winds of frost strike my tomb

When I am in eternal sleep

When wild storms dwell

Wind blows through the Baltic

Instincts unleash the war inside

And strike the sky with holocausthunder

Mountains sleep, the forest

Covers freezing land where I was born

Now I walk among the castles

Watch the streams of frozen tears

Spilled with blood of forefathers

Nightbreeze feed my spiritual form

And spirits gather, floating in the mist

My eastern empires spread wings of winter

Visions of destructions ruin and tragedies

Tasting pure sin, fade into the pit

And walk through my beloved, endless woods…

I summon all the beauty Evil

To rape the bodies of your disciples

Too long I hide in shades of woods…

And now I build my beauty Hall

Wallachian tyrant, I bring a winter

I come with frost and burning hate !

Follow the Gods of Eastern Lands

Being the battle which blows the earth

There was only one long and terrible winter

Where icy blackness covered the sun and the grass

Dethroned light ended its existence

Hell brought there all thunders and winds

All the blasphemy from the four sides of the world

Gods have forgotten this land, where fear

Caught the throat with the bony hand

And the wolf howled gloomy song of cold, frost and hunger…

The lakes enslaved in hard icy shackles

Wild trees covered the happy world

Which will never wake up again !

Life has affected a new form here

Through the icy vastlands run wild

Hordes of wolves, moonless night, that’s all

Moon is covered with fresh meat, threw by the hungry hordes

Pure paganism I worship in the woods

Forest’s mountains never saw by human eye

Kingdom of the ancient and horned evil

Covered by golden wood and black thorns

My armor like a bark of old oak

I rape my wounds and blood flows down to the ground

Covered by the snow naked crowns of trees

Like crying mothers Slavonic worshippers

Pagan warriors hide in frozen wood

Like black statues born in the heart of winterevil

Ride on the thunders and moonstorms

Where the land is open for full witching moon

Mouth kiss the leaves fallen in the past

Fingers touch the frozen land

Pagan fears fall down on icy skin

Wild eyes filled with darkred blood

Are staring into depths of virgin forest

Where my grave on unholy land

Covered by the snow…

Winds carry me through Transylvania

Virgin evil hidden in the blackest heart

I joined the ceremony of wolves

Where unsilent gods sit high on their goathrones

Now the majesty is ready for pure holocaust

The feast of Babylon whore and her wolf

Мәңгілік арман орманында

Толық айдың жарығымен жарқыраған ескі емен

Зынданданың салқындығы ағаш лабиринттің ішін күйдіреді

Қасқыр ананың құрсағынан мен дүниеге келдім

Бақсылар қайғылы оқиғаның болатынын алдын ала айтты

Олар менің жауларымның жүректерінде үрей оятты

Түн ортасы шөлде мен кепіл                                   |

Мен болаттың дәміне тез ғашық болдым

Ғасырлар бойы оның донорлығын күтуде

Соңғы жеңіс

Таза жабайылық

Мен шайқасымды қолдау үшін айға айқайлаймын

Ай, тазалықтың символы, сұлулықтың мәні

Қайта-қайта шығып жатқан күнді қарғыс атсын

Қанды нұрдың жарықтығында, болат Холокост

Мен солтүстік жақтан бұршақ жауды

Қар басқан Карпаттар

Белгі ретінде түнгі желдің жеңіл тынысы

Мен темір күштерді                                                                 |

Қарулы алқаптар елінен

Мен шығыс жерлерім жоқ ...

Мен бауырларымды өлім күрескені үшін басқарамын

Жеңістің даңқымен әскерлерім көтеріледі

Варвар тайпалары қорлау ашуы

Балталармен аспанға жетеді, қанаттарымен басып алушыны жасырады

Бұлттарды шақырып, барлық киелілікке кір келтіріңіз

Қарда жарақаттанған денелер, Пандемониум күйіп қалады

Бұл шайқас - бүлік, ескі дәстүрлердің қайта тірілуі

Мифтік тозақ – нағыз жауынгерлер үшін жұмақ

Онда олар мәңгілікке қол жеткізіп, тағыда биік  отырады

Пұтқа табынушы халықтар біртұтас болды

Құдіретті бардтар өздерінің көптен күткен үнсіздіктерін қабылдады

Славяндар өз ауылдары мен ормандарына оралды

Пұтқа табынушылардың жұмақтағы тозақ қорқыныштары сейілді

… Мен жұлдыздардан да жоғары білімнің есігін аштым

Белгісіз өлшемдер арқылы ұзақ жүрді

Толық айдың белгісі ретінде мен қарғысқа тұрамын

Әлі кірмеген жерден

Тарихқа

Батпақтардың тереңінен әкелеміз

Біздің атымызды мақтан тұтамыз

Түнде, ай сәулесін сүйе отырып —

- ымыртта тұратын бүлікшілер

Қасқырлар сияқты...

… кейбіреулер бізді осылай атады…

Белгідегі адамдармен бірігу

Жарты айдан

Алтын қабырғаларын қирату үшін

Жердегі аспан

Құдіретті Империяның жерлеріне

Басқалары тіпті қорқынышпен ойлайды

Біз қылышпен мемлекетке басып кірдік

Біздің қолымызда

Рома ештеңені білдірмейді

Славяндар елінде!

Бүгін ормандар аңыз туралы жырлайды

Ұзақ ұмытылған рухтар

Кімнің есімдері қазір ешкімнің есінде жоқ

Қайта туылатын күнін күтуде

Олардың өткенге деген көзқарастары

Жанымызды қинап жатыр

Қараңғыда сыбырлау…

… олар тағы да осында келеді

Жоғарғы билік ету

Менің сөздеріме сеніңіз…

Есте қалмаудан

От пен судан

Қасиетті орманнан

Ежелгі қасқырлар жиналады

Өртенген Арконадан

... Паган кең жерлерінен!

Аспанда қара ат мінеді

Қылышпен біз Навияның сары қақпасын ашамыз

Dzieci Svantevitha nienawidza Chrystusa !!!

Dzieci Svantevitha nienawidza boga-krzyza !!!

Таудағы түн қарғаның шыбынымен келеді

Карпаттықтар айдың нұрына шомылды

Өліп бара жатқан көлеңкелер жатқан ескі қирандыларда

Жұлдыздардан жарқырап қарап отыр

Даңқты күндерді ешкім есіне алмайды

Бірнеше жүздеген жылдар үнсіз өтті

Бұл жерде бірде-бір жан байқалмады

Мен төбеде тұрамын

Аспан соншалықты тыныш

Мен бұл түннің суығында ішемін

Аяғымда жатқан кәрі сұр қасқыр

Қолымды жалап жатыр

Түн… жүрегімде

Бұл ай... менің көзімде

Мен тұманға тығылдым - өз тынысым

Алқаптағы шағын ауыл

Меннен қорқып, қорқып ұйықтап жатырмын!

Ажалдардың  жексұрын нәсілі

Қасқыр тістерінің сиқыры, жарқанаттардың қанаттары

Діннің адал сақшылары

Қанның өзі сияқты ескі —

— Өлмеген вампиризм культі!

Нәпсінің құтыруы, азабы

Ол небәрі он төртте еді

Оның ернінен жылау шыққан жоқ

Оның өлуге мәжбүр болғаны өкінішті

Бірақ оның мойны қандай тәтті еді ...

Түн… жүрегімде

Бұл ай... менің көзімде

Мен тұманға тығылдым - өз тынысым

Кейде менің жеңімше ғана менің әнұраным

Таулы ландшафттағы жаңғырық

Ашық тамырлардың жыртылған қаны сияқты

Тілдің астына улану ағады

Алыста бір жерден айқай естіледі

О, Трансильвания түні қандай әдемі!

Нәпсінің құтыруы, азабы

Қан – бұл өмір… МӘҢГІЛІК!

… Аздап қорқып, ай сәулесін сүйдім

Ой қандай қызықты

Сіздің Патшалығының дәмін көру туралы

Түнде өмірге  оянатын  ...

Қызметшілер мені Хелеворн қақпасына апарған кезде

Шексіз өлшемдер туралы армандайды

Сіздің алтын сарайыңыздың үстінен қалқыңыз

Қар жауған ұлы мәртебе, қарғыс атқан

Түнгі жалғыздықта мен тың орманға қарай тереңдеймін

Қайғы мен депрессиялық ойлардың арасында

Өлі табиғат аспандарына барыңыз

Қара айнаның жарқырауында, ұйықтап жатыр

Ұмытылған құдайлардың храмдары (ормандардың)

Әкелердің әкесі Тевтонның ұлын қарсы алу

Ең терең қараңғылық пен сиқырдың көзі

Ең құдіретті император, соғыс Каммрад

Батамен бауырларымның керуеніне қосыламын

Найзағайдай мен Иеһованың әскеріне соқтым

Мен                           Холокост                            Осы шайқаста

Мен аврора бореалының киелі отын қойдым

Бұл от, бұл жалын, бұл қызару мәңгі өмір сүреді ...

Мен сол ескі зындандарға көптен бері бардым

Мен алғашқы қанды тереңдікте төгдім

Орман лабиринтінің қараңғылығында

Мен оны таптым, ауру сұлу

Мен бұрын күнді өткізетінмін

Дельдуваттың мистикалық жерлерінде

Жарты айдың жарығы сол жерде

Өліп бара жатқан күн сияқты құлады

Қасқырдың ақырған дауысы ұйықтап                       |

Менің жас жаным…

Түнгі жердің көрінісі қандай әдемі еді

Толық жалғыздықтағы өмір қандай керемет еді

Ауылдар мен қалалардан, сарайлар мен сарайлардан алшақ

Соңғы сәттер менің ішімде естеліктер тудырады

Бұл сұлу, айбынды, ұлы кім еді

Жапырақтары әдемі алтынмен көмкерілген бұл көріністер қандай еді?

Олардың артында талай тылсым өрім жасырылған

Олар менің жалғыздығымды және тәуелсіздігімді ұрлады

Ылғал камерада шынжырға қысылып, қансырап жатырмын

Мен ананы, соңғы үміт, өлімді күтемін

Ішімдегі сөнген от, Алдаронды оятсын

Шаңның қара екпіні менің құдайымды қолдарымен басып қалды

Ғасырлар бойы өлі табиғаттың қақпасы ашылды

Жасыл алқаптарды топырақтың жасы толтырды

Жалаңаш Карпат таулары оның күшін жойды

Бұл әлемді құрған құқықтар

Қаһарлы аспанға, інжу-маржан қақпаларына

Табиғаттың қараңғы күштері нағыз соғысты бастады

Қарға түсетін күннің соңғы демдері

Өліп бара жатқан жарықтың айқайына айналды…

Керемет түн…

Толық ай зират алқабын жарықтандырғанда

Аязды желдер қабірімді соғады

Мен мәңгілік ұйқыда  жатқанда

Жабайы дауыл тұрғанда

Балтық арқылы жел соғады

Түйсіктер ішкі соғысты босатады

Аспанды холокостпен ұрыңыз

Таулар ұйықтайды, орман

Мен туып-өскен аязды жерді қамтиды

Қазір  мен сарайлардың арасында жүрмін

Мұздатылған көз жасын қараңыз

Ата-бабаның қанымен төгілген

Түнгі жел менің рухани пішінімді                                              рухани                                      |

Тұманда қалқып жүрген рухтар жиналады

Менің шығыс империяларым қыс қанаттарын  жайды

Қираулар мен қайғылы оқиғалар туралы көріністер

Таза күнәнің дәмін татып, шұңқырға түс

Менің сүйікті, шексіз ормандарыммен жүріңіз…

Мен барлық сұлулықты Жамандықты шақырамын

Шәкірттеріңіздің денесін зорлау

Мен ұзақ уақыт бойы ағаштардың реңктерінде жасырамын ...

Енді мен сұлулық залымды саламын

Уоллахтық тиран, мен қыс  әкелемін

Мен аязбен және өшпенділікпен келемін!

Шығыс елдерінің құдайларына еріңіз

Жерді соққан шайқас болу

Бір ғана ұзақ және қорқынышты қыс болды

Мұзды қараңғы күн мен шөпті жауып тұрған жерде

Тақтан түсірілген нұр өз өмірін тоқтатты

Тозақ сонда барлық найзағайлар мен желдерді әкелді

Дүниенің төрт жағынан келген күпірлік

Қорқыныш бар бұл жерді құдайлар ұмытты

Сүйек қолымен тамағын ұстады

Ал қасқыр суықтың, аяздың және аштықтың күңгірт әнін айтты...

Көлдер мұзды бұғауда құлдықта

Жабайы ағаштар бақытты әлемді жауып тұрды

Бұл енді ешқашан  оянбайды!

Мұнда өмір жаңа пішінге әсер етті

Мұзды кең жерлер арқылы жабайы өтеді

Қасқырлар ордасы, айсыз түн, бәрі осы

Айды аш ордалар лақтырған жаңа піскен ет жауып жатыр

Мен орманда таза пұтқа табынамын

Орман таулары ешқашан адам көзімен көрмеген

Ежелгі және мүйізді зұлымдық патшалығы

Алтын ағаш және қара тікенектермен қапталған

Менің сауыт-сайманым ескі еменнің қабығындай

Мен жараларымды зорлап, қанға ағып тұрамын

Ағаштардың жалаңаш тәждері қармен                                                  жабылған 

Славян табынушылар жылап жатқан аналар сияқты

Пұтқа табынушы жауынгерлер мұздатылған орманға тығылады

Қыстың жүрегінде туған қара мүсіндер сияқты

Күн күркіреуі мен айдың дауылында  жүріңіз

Толық ай үшін жер ашық

Ауыз өткенде түскен жапырақтарды сүйеді

Саусақтар қатқан жерге тиеді

Пұтқа табынушылардың қорқыныштары мұздай теріге түседі

Жабайы көздер қою қызыл қанға толы

Тың орманның тереңіне қарайды

Қасиетті жердегі бейітім қайда

Қар жауған…

Жел мені Трансильвания арқылы алып өтеді

Ең қара жүректе жасырылған пәк зұлымдық

Мен қасқырлар салтына қатыстым

Үнсіз құдайлар өздерінің серілерінде биік отырады

Енді ұлы мәртебелі таза Холокостқа дайын

Вавилондық жезөкше мен оның қасқырының мерекесі