Человек-поэт - Bad Balance, Шмель

Человек на поляне строит свой дом

Он точно знает, как победить сон

Грозовой шторм идет, он видит годы:

Мимо они проплывают по реке, как пароходы

Отведенный срок не замечают стены

Наш рэп — это бой против системы

Печатями по небу путешествуют визы

Танцевальный номер свой завершая фризом

Не доверяя числам, человек-поэт мыслит

Рифмы из классики не съедает плесень

Ритмы горят, согревая всех поэтов

Человек строит дом и дышит светом

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Вода льет с неба, размытые дороги

Человек-поэт из кирпичей создает строки

Находит знаки и идет по ним, гадая

Сознание вскрывая, звезды по пути хватает

Уверенно шагая, побеждает свой страх

Плохие рифмы годы превратят в прах

Время тик-так — мы первые начинаем

Через двадцать лет рэп поэзия пойдет за нами

Кто знает, где считка станет песней?

Ругаются слова, потом опять идут вместе

Человек-поэт свои рисует горизонты

Когда приходит утро — открывает окна

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт дышит духом времени

Его дом лирики в другом измерении

Только мгновение, вспышка восьмидесятых

Джеймс Браун в запилах на слипматах

Мир в городах, дома греются любовью

Мы из кирпича строим, кто-то из картона

Шторами покоя приоткрыты окна страсти

Человек выбирает интерьер и краски

Критики обычно находят недостатки,

Но не они решают, у кого мысли в порядке

Человек превращает дом в дворец

Где будет писать в мире любящих сердец

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Лирикой рисуем мы свой дом

Словом украшаем стены в нем

Рифмами под бит огни зажжем

И так живем мы, так живем

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Человек-поэт в ночи рисует свет и строит свой-свой-свой дом

В котором он любим, и будет жить вечно

Таза жерде бір адам үй салып жатыр

Ол ұйқыны қалай жеңу керектігін жақсы біледі

Найзағай соғады, жылдарды көреді:

Олар өзеннен пароходтар сияқты өтеді

Бөлінген уақыт қабырғаларды байқамайды

Біздің рэп жүйеге қарсы күрес

Визалар аспан бойынша жүреді

Сіздің би нөміріңіз фризмен аяқталады

Санға сенбей, адам ақын ойлайды

Классиктердің рифмаларын көгеріп жемейді

Барша ақындарды жылытып, ырғақтары жанады

Адам үй салып, жарықпен дем алады

Біз үйіміздің суретін ән мәтінімен саламыз

Ондағы қабырғаларды сөзбен безендіреміз

Өлеңді ырғақпен жағып жіберейік

Міне, біз осылай өмір сүреміз, осылай өмір сүреміз

Біз үйіміздің суретін ән мәтінімен саламыз

Ондағы қабырғаларды сөзбен безендіреміз

Өлеңді ырғақпен жағып жіберейік

Міне, біз осылай өмір сүреміз, осылай өмір сүреміз

Адам-ақын түнде нұрын тартып, үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді

Ақын адам түнде жарық түсіріп, өз үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді

Аспаннан су құйылады, бұлыңғыр жолдар

Кірпіштен адам-ақын жолдар жасайды

Белгілерді тауып, олардың соңынан ереді, таң қалдырады

Ашық сана, жолда жұлдыздар жеткілікті

Сенімді қадам бассаңыз, қорқынышты жеңесіз

Жаман ырымдар жылдарды шаңға айналдырады

Тик-ток уақыты - біз бірінші болып бастаймыз

Жиырма жылдан кейін рэп-поэзия бізге ілеседі

Оқудың қай жерде әнге айналатынын кім біледі?

Сөздер ант береді, содан кейін олар қайтадан бірге жүреді

Адам-ақын өзінің көкжиегін сызады

Таң атқанда - терезелерді ашады

Адам-ақын түнде нұрын тартып, үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді

Ақын адам түнде жарық түсіріп, өз үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді

Адам-ақын заман рухымен тыныстады

Оның басқа өлшемдегі лирика үйі

Бір сәт, сексенінші жылдардың жарқылы

Джеймс Браун

Қалалардағы тыныштық, үйлер махаббатпен жылытылады

Біз кірпіштен, біреу картоннан саламыз

Бейбітшілік перделері құмарлықтың терезелерін ашады

Адам интерьер мен түстерді таңдайды

Сыншылар әдетте кемшіліктерді табады

Бірақ кімнің ойы дұрыс екенін олар шешпейді

Адам үйді сарайға айналдырады

Ол ғашық жүректер әлемінде қайда жазады

Біз үйіміздің суретін ән мәтінімен саламыз

Ондағы қабырғаларды сөзбен безендіреміз

Өлеңді ырғақпен жағып жіберейік

Міне, біз осылай өмір сүреміз, осылай өмір сүреміз

Біз үйіміздің суретін ән мәтінімен саламыз

Ондағы қабырғаларды сөзбен безендіреміз

Өлеңді ырғақпен жағып жіберейік

Міне, біз осылай өмір сүреміз, осылай өмір сүреміз

Адам-ақын түнде нұрын тартып, үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді

Ақын адам түнде жарық түсіріп, өз үйін салады

Онда оны жақсы көреді және мәңгі өмір сүреді