Dooms Night - Azzido Da Bass, Stevo Wilcken, Timo Maas

Naviru suze, al' jak sam, majko, kao otac

Neću plakat' noćaš, noćaš moram pravit' novac

Suze tvoje majke, noćaš idu na moj obraz

Sjetim je na tebe, svaka njena riječ je poraz

Vidim tebe kad se gledam u ogledalu

I nekad stid me, brate, ne mogu da gledam nju

Da bar te oči vide, toliko te trebam tu

I ove pičke gdje su, sad' kada nam trebaju?

Bos hodam trnjem, o klin kačim teret sa tugom

U vrtu ruže crne, moj horor ne veži s' glumom

K’o hrtu zec, novac bježi, trčim, režim na ulov

Jer novac vrti gdje burgija neće

I onda mi kažu: «Sreća nije para puna vreća»

Al' u nesreći je bez tih, nesreća još veća

Nekad bitka je preća, nego cijeli rat

Nekad armija nije što je jedan brat ('Ajmo)

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Sve je manja i veća, sve mi je rulet i bankrot

Krećem drumom, gdje jecaj odzvanja okovan paklom

S' bakljom na ledu tankom, tražim svjetlo pod mrakom

Korak po korak, gorak k’o crna zemlja nad rakom

Do sad nisam znao, šta je to na koljenima klečati

I molit' Boga za oprost, dok nož mi probija leđa

K’o da svaka riječ vrijeđa, nesreća probija pleća

Mećava emocija, al' nijedna neće bit' sreća

Moja braća su bačena, kavez uzima danak

Režu oštrice plača, k’o stare žice gitara

Stežu, piše mi priče k’o zadnji dim od cigara

Da bolje biće, i ciganu dam da čita mi s' dlana (o, mama)

'Mjesto dobar, žele mi da budem vrag

Al' karma je kučka stara, vrati se k’o bumerang

Mjesto toga, ja biram da budem drag

Umjesto prljavog kaveza, biram svoj kućni prag ('Ajmo)

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Көз жасым ақса да, күштімін, ана, әкемдей

Мен бүгін түнде жыламаймын, бүгін кешке ақша табуым керек

Анаңның көз жасы бүгін түнде менің жанымда

Мен оған сені еске саламын, оның әрбір сөзі жеңіліс

Айнаға қарасам сені көремін

Ал кейде ұяламын, аға, мен оны қарай алмаймын

Сені көзім көрсе ғой, сен маған осында керексің

Ал мына пысықтар қайда, енді олар бізге қашан керек?

Тікенектен жалаңаяқ жүремін, Қазыққа мұңды жүктеймін

Қара раушанның бағында менің сұмдығым актерлік өнермен байланысты емес

Тазы қоян сияқты, ақша қашады, мен жүгіремін, режимді ұстаймын

Өйткені ақша бұрғыламайтын жерде айналады

Сосын маған «Бақыт ақша толы қап емес» дейді.

Бірақ апатта, оларсыз апат одан да үлкен

Кейде шайқас бүкіл соғыстан жылдамырақ болады

Кейде әскер бір ағайындай болмайды («Кеттік)

Өлтіреді, ауырады, анашым

Ауырсынып шынжырланып, кетуім керек

Бұл зұлымдық мені өлтіреді, анашым

Бүгін түнде үйге келер-келмейтінімді бір Құдай біледі.

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Үй, үй, үй, үй

Ол азайып барады, мен рулеткаға түсіп, банкротқа ұшырадым

Мен жолға түсемін, онда жаһаннамға шынжырланған жылау жаңғырығы

Жұқа мұзда шырақпен, Қараңғыда жарық іздеймін

Қатерлі ісік үстінде қара жердей ащы

Осы уақытқа дейін тізерлеудің қандай екенін білмедім

Ал пышақ арқамды тесіп жатқанда Алладан кешірім сұраймын

Әр сөз ренжіткендей, бақытсыздық иықты сындырады

Эмоциялар бұрқасын, бірақ бақыт болмайды

Ағаларым лақтырылды, қапас өз басын алады

Олар ескі гитара ішектері сияқты көз жасын кесіп тастады

Қыс, ол маған соңғы темекі түтініндей әңгімелер жазады

Иә, жақсы болады, мен сығанға алақанымнан оқуға рұқсат етемін (о, анашым)

«Жақсы жерге қой, олар менің шайтан болғанымды қалайды

Бірақ карма кәрі қаншық, бумеранг боп қайт

Оның орнына мен жақсы болуды таңдаймын

Лас тордың орнына мен босағамды таңдаймын («Кеттік»)

Өлтіреді, ауырады, анашым

Ауырсынып шынжырланып, кетуім керек

Бұл зұлымдық мені өлтіреді, анашым

Бүгін түнде үйге келер-келмейтінімді бір Құдай біледі.

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Үй, үй, үй, үй

Өлтіреді, ауырады, анашым

Ауырсынып шынжырланып, кетуім керек

Бұл зұлымдық мені өлтіреді, анашым

Бүгін түнде үйге келер-келмейтінімді бір Құдай біледі.

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Түсімде мен сенің атыңды атаймын, олар мені түбіне апарады

Мен олардың мені сындыруына жол бермеймін, бірақ бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Бос үй ауырады

Үй, үй, үй, үй