Anlatmalıymış Meğer - Ayna

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Artık çıkmıyorum istiklale

Sabah Fatma hanım uyandırıyor.

Helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor.

Odanın hali perişan, ben perişan kimse yok işime karışan.

Ara sıra balkona çıkıyorum.

Fesleğenler kuruduğunda ocaktı.

Ben baharı bekliyorum.

Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.

Gözüm şişelere takılıyor.

Becerebilseydim ne ala.

Bu günlerde böyleyim ben.

Yas denen şiirdeyim.

Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.

Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın

Bir çığlıkta sana birikiyorum...

Мен сені кеше түнде тағы көрдім

Қатты жаңбырда

Бұл арман сияқты емес

Сен менің көзіме күліп тұрдың

Бұл әрқашан қайғы

Сен менің көзіме жассың

өлім жеткілікті

Енді менің түндеріме келме

Сол күндерден жел соғады

үмітім сені тастап кетті

ол көздерін сенен жасырады

Қара қайғы

Өмірде бөлісуге тұрарлық

Егер сіз білетін құпия болса

Таулар мен тастарға айқайлаңдар

айтуым керек еді

...

Мен сені кеше түнде тағы көрдім

Қатты жаңбырда

Бұл арман сияқты емес

Сен менің көзіме күліп тұрдың

Бұл әрқашан қайғы

Сен менің көзіме жассың

өлім жеткілікті

Енді менің түндеріме келме

Сол күндерден жел соғады

үмітім сені тастап кетті

ол көздерін сенен жасырады

Қара қайғы

Өмірде бөлісуге тұрарлық

Егер сіз білетін құпия болса

Таулар мен тастарға айқайлаңдар

айтуым керек еді

...

Мен енді шықпаймын

Фатма ханым таңертең оянады.

Халва, нан, шай, олар маған қарайды.

Бөлменің жағдайы мүшкіл, мен аяныштымын, жұмысыма ешкім кедергі келтірмейді.

Мен анда-санда балконға шығып тұрамын.

Насыбайгүл кепкен кезде ол пеште болды.

Мен көктемді күтемін.

Оның не екенін білмеймін деген үмітім әлі де бар.

Менің көзім бөтелкелерде.

Қолымнан келсе ше.

Бұл күндері мен осындаймын.

Мен жоқтау деген өлеңдемін.

Күлкің бір бұрышта, Қанды пышағың арқамда.

Сіз ешқашан естімейсіз, ешқашан түсінбейсіз

Мен сен үшін бір айқайға жинап жатырмын...