Polvere - Axos, Yazee

Ciao, oggi ti ho vista per sbaglio sul corso

Ti avrei attaccato un bersaglio sul dorso

Poi la voce che confonde stimola il rimorso

Tempo perso metto una croce, pronto soccorso

Mando via te, noi sia fiamma

Questa storia tra palco e tenori senza diaframma

Con la voce per gridare addosso ai tuoi

Ma mai per dire che li ami

Ed io a rimare un po' di noi

Perché è la fine che aspettavi

Farne parte finché quella pancia vive

Per sentirti tra i miei passi

Ti avrei scritta sopra il parquet con un cacciavite

Ma la mia vita resta un bel riassunto stupido

Per poi sudare contro te che hai avuto tutto e subito

Ed io, ti avrei insegnato come stare tra le iene

Invece, impanicato penso a te mentre lei viene

Ho patinato il vento con il sangue rosso delle vene

E c’ho vestito te per farti matchare col mio quartiere

Dammi un senso

Un senso che da solo serva se la morte inuma

Non ho re, io nono re, Montezuma

Piango sole sopra il ghiaccio, il fumo lascia te più contenuta

Poi bastarda fai la corte nuda a me

Che ti conosco da prima di conoscerti

Da prima di contorcermi lo stomaco in un foschio, a me

Che ti scopavo sul tappeto, mi ricordo

Ed ora incenerito da sopra il tappeto sono sotto

Tipico di quello che sei dei tuoi mondi

Per vederli un po' puliti lo sporco lo nascondi

Non sei al corrente di quanto male nel cuore hai te

Ma son corrente, ho portato fuori la polvere

Lo sai le stelle non brillano anzi

Abituano l’anima a stare zitta e si parlano per amarsi

Ma il silenzio che mi insegni è prezioso quanto gli avanzi

E adesso piove e falli correre tutti per ripararsi

Che io, non vado via

Io sono cielo, il cielo riconosce il gelo della psiche mia

Io ho meno di quegli altri ma più di chiunque sia

Solo un tetto per i tanti e da solo dovunque stia ah!

Сәлеметсіз бе, мен сізді курста байқамай                   бүгін          бүгін           бүгін          бүгін                                                   

Мен сенің арқаңа мақсат қояр едім

Содан                                                                                                                                                                   у                     |

Уақыт жоғалтты Мен крест қойдым, алғашқы көмек

Мен сені жіберемін, біз жалынбыз

Бұл диафрагмасыз сахна мен тенорлар арасындағы оқиға

Ата-анаңызға айқайлайтын дауысыңызбен

Бірақ сіз оларды ешқашан жақсы көресіз деп айтпаңыз

Және мен біршама риме

Өйткені бұл сіз күткен соң

Сол қарын өмір сүргенше оның бір бөлігі болыңыз

Сені менің ізімде сезіну үшін

Мен сені бұрағышпен паркетке жазатын едім

Бірақ                                                          ýýý»»»»»»»» – дегенмен, әжептeуір ақымақ түйіндеме болып қала береді

Содан кейін сенде бәрі және бірден болдым деп сізге қарсы терлеу

Мен саған гиеналардың арасында қалуды үйретер едім

Оның орнына үрейленіп, ол келе жатқанда мен сені ойлаймын

Тамырымның қызыл қанымен желді паналадым

Мен сені менің көршіме ұқсату үшін киіндірдім

Маған ақыл беріңіз

Өлім тек қайтыс болса ғана қызмет етеді

Менің патшам жоқ, мен тоғызыншы патшамын, Монтезума

Мұз үстінде жалғыз жылаймын, түтін сені одан бетер ұстайды

Олай болса бейбақ, маған жалаңаш сот  жаса

Мен сізді бұрын-соңды кездестірдім

Бұрыннан мен ішімді тұман бұрып бұрадым маған 

Мен сені кілемде сиқығаным есімде

Ал енді жоғарыдан өртілген   төмен   кілем           өртілген                                                                                                                                                                    енді                                 от   от    жаʼ ан

Сіздің әлемдеріңізге тән

Оларды аздап таза көру үшін сіз кірді жасырасыз

Жүрегіңіздің қаншалықты ауыр екенін білмейсіз

Бірақ мен                                                                                                                                   ұнтақты     әкелдім

Жұлдыздар жарқырамайтынын білесіздер, керісінше

Олар үндемеуге дағдыланады және бір-бірін жақсы көру үшін бір-бірімен сөйлеседі

Бірақ сен маған  үйреткен үндемеу  арттың қалдықтарындай  бағалы

Ал енді жаңбыр жауып, оларды баспанаға жүгіруге мәжбүр етіңіз

Мен, мен кетпеймін

Мен жәннатпын, көк менің психикамның аязын танады

Менде басқалардан аз, бірақ кім болса да көп

Ол қай жерде болса да, көп    жалғыз    көп шатыры болды!