Guapo Y Varon - Armando Pontier

Guapo y varón

Y entre la gente de avería

Patrón

Por tu coraje y sangre fría…

Impone obediencia

Tu sola presencia

En toda ocasión…

Pero yo se que el puñal de unos ojos oscuros

Ojos cándidos y puros

Se clavó en tu corazón…

Y hoy llorás, malevo fuerte

Vos que nunca lagrimeaste

Ni aflojaste ante la muerte;

Suplicás una mirada

Vos que siempre te copaste

Sin permiso la parada

Ya de audaz no hacés alarde

Pues te duele la rodada

Y aprendiste un poco tarde

Que el guapo se vuelve cobarde

Y no vale prepotencia cuando talla la pasión

Me has confesao

Por el vapor de la bebida

Mareao

Que no te importa ya la vida

Y que antes de verla

Con otro y perderla

Quisieras morir…

Y al recordar que la ingrata burló tu cariño

Sollozabas como un niño

Que aprendió lo que es sufrir

әдемі және ер адам

Ал бұзылған адамдар арасында

Үлгі

Сіздің батылдық пен суық қаныңыз үшін ...

мойынсұнуға мәжбүрлейді

сіздің жалғыз қатысуыңыз

Әр жағдайда…

Бірақ мен білемін қара көздің қанжары

ашық және таза көздер

Ол сенің жүрегіңде қалды...

Ал бүгін сен жылайсың, малево күшті

ешқашан жылатпаған сен

Өлім алдында әлсіреген жоқсың;

қарауды сұрайсың

сен үнемі ішетінсің

рұқсатсыз тоқтайды

Сіз енді батылдығыңызды көрсетпейсіз

Жарайды, оқ ауырды

Ал сіз біраз кеш үйрендіңіз

Әдемі қорқаққа айналады

Ал құмарлық ою кезінде тәкаппарлыққа тұрмайды

сен маған мойындадың

Сусынның буымен

бас айналу

Сіз енді өмірге мән бермейсіз

Және бұл оны көргенге дейін

Басқасымен және оны жоғалтып алу

өлгіңіз келе ме...

Ал шүкіршіліксіз әйелдің махаббатыңды мазақ еткенін еске түсіріп

сен бала сияқты жылап алдың

Азап шегудің не екенін кім білді