Dioses Falsos - Arcadia Libre

Conquista!

Weros

Montados sobre bestias y forrados de acero, barbas largas.

¿Dioses o demonios?

Extranjeros

Todos avanzan, y entre la selva se siente el olor a muerte

De niños y mujeres, que no pudieron defenderse,

Hembras violadas llorando sobre el lodo.

La noche ha caído en Tenochtitlán,

Sin sentir las sombras entre la noche,

Guerreros aztecas rodean en silencio,

Lanzas y cuchillos sobre todos ellos.

Armaduras plateadas manchadas con sangre,

Espadas de acero se oxidan al aire.

Cueraperis cuendes,

Je vandejshi shi patani,

Je no setsi pakarakua,

Je no kuratsicua jatiru.

Ríos de sangre entre sombras y arena,

Ya nadie se mueve, no hay llanto, no hay pena.

La luz de la luna brillando en el cielo,

El viento se siente corre en silencio.

El aroma a sangre bañando la tierra,

El olor a cuerpos, que sirven de ofrenda.

Almas guerreros brillando en el cielo,

Tus almas malditas alimentan el suelo.

Olor a matanza, sabor a venganza,

Mil tuyos se pudren, mil mios descansan,

En la noche se escucha un Dios humillado,

Un hombre cobarde como niña llorando.

Dioses falsos, que vinieron desde el este

A traer destrucción y muerte,

Que no saben el orgullo,

Que no saben el honor.}

Жаулап алу!

Weros

Аңдарға қонып, болатпен қапталған, ұзын сақалды.

Құдайлар немесе жындар?

Шетелдік

Барлығы алға ұмтылады, ал джунгли арасында өлімнің иісі сезіледі

Өздерін қорғай алмаған балалар мен әйелдердің,

Зорланған әйелдер балшықта жылап жатыр.

Теночтитланда түн түсті,

Түнде көлеңкені сезбей,

Ацтек жауынгерлері үнсіз қоршалған,

Олардың бәрінде найзалар мен пышақтар.

Қанға боялған күміс сауыт,

Болат қылыштар ауада тот басқан.

cueraperis cuendes,

Дже вандежши ши патани,

Je no setsi pakarakua,

Je no kuratsicua jatiru.

Көлеңке мен құм арасындағы қан өзендері,

Енді ешкім қозғалмайды, жылау да, қайғы да жоқ.

Аспанда айдың нұры,

Үнсіз соққан жел сезіледі.

Қанның жұпар иісі жерді,

Құрбандық қызметін атқаратын денелердің иісі.

Аспанда жарқыраған жауынгер жандар,

Қарғыс атқан жандарың топырақты қоректендіреді.

Сойыстың иісі, кек дәмі,

Мыңың шіриді, мыңы тыныды,

Түнде масқара Құдай естіледі,

Жылап тұрған қыз сияқты қорқақ жігіт.

Шығыстан келген жалған құдайлар

Қирау мен өлім әкелу үшін,

Олар мақтанышты білмейді,

Кім намысты білмейді.}