Caricias - Angel D'Agostino, Angel Vargas

La soledad

que me envuelve el corazón,

va encendiendo en mi alma

el fuego de tu amor lejano.

En las brumas de tu olvido

viaja mi ilusión,

gritando tu nombre en vano.

Pero no estás

y en mi cruel desolación

es un fantasma el recuerdo

de lo que se fue…

percibo tu sombra

y mi amor te nombra

pidiéndote aquellas caricias de ayer.

No vendrás…

y sin embargo te espera, mi amor.

Quiero olvidarte y no puedo olvidar

porque sos toda mi ilusión.

No vendrás

y yo esperándote estoy, mi bien,

con la fe del que ama como yo.

Y añora de ti caricias de ayer

anhelante mi buen corazón.

En la ansiedad

de tenerte junto a mí

mis manos en el vacío

te andan buscando,

y en medio de este silencio

atroz mi alma febril,

para sí, te está llamando.

(Merci à François pour cettes paroles)

Жалғыздық

менің жүрегімді қоршап алған,

ол менің жан дүниемді нұрландырады

сенің алыстағы махаббатыңның оты.

Сіздің ұмытуыңыздың тұманында

менің иллюзиям саяхаттайды,

атыңды бекер айқайлап.

Бірақ сен қалмайсың

және менің қатыгез қаңырап тұрғанымда

естелік - елес

кеткен нәрселер туралы ...

Мен сенің көлеңкеңді түсінемін

және менің махаббатым сені атайды

Сізден кешегі еркелетуді сұраймын.

Сіз келмейсіз…

бірақ ол сені күтіп тұр, махаббатым.

Мен сені ұмытқым келеді, ұмыта алмаймын

өйткені сен менің елессің.

Сен келмейсің

мен сені күтемін, махаббатым,

мен сияқты сүйетін адамның сенімімен.

Ал сені аңсайды кешегі еркелетеді

менің жақсы жүрегімді аңсаймын.

алаңдаушылықта

сенің қасымда болуың үшін

қолдарым бос

олар сені іздейді,

және осы үнсіздіктің ортасында

Қатты жаным ауыр,

өзі үшін ол сені шақырып жатыр.

(Merci à François pour cettes paroles)