Любимая - Андрей Приклонский

Ты в жизни мне, как солнце светишь

Боюсь на миг расстаться я.

Меня как будто нет на свете,

Когда со мною нет тебя.

Любимая, твое дыханье с каждым днем все ближе.

Любимая, твое дыханье я за ним спешу.

Любимая, когда твое дыханье я не слышу,

Мне кажется, что сам я не дышу.

Тебя я как зарю встречаю,

как сон, как звездочку с небес

Тебе я жизнь свою вручаю

Приходишь ты и я воскрес

Любимая, твое дыханье с каждым днем все ближе.

Любимая, твое дыханье я за ним спешу.

Любимая, когда твое дыханье я не слышу,

Мне кажется, что сам я не дышу"

Сен менің өмірімдесің, Күн нұрындай

Бір сәтке кетуге қорқамын.

Мен әлемде жоқ сияқтымын

Сен менімен жоқ кезде.

Сүйіктім, сенің тынысың күн сайын жақындап келеді.

Сүйіктім, сенің тынысың, Мен оның артынан асығамын.

Сүйіктім, мен сенің тынысыңды естімегенде,

Менің ойымша, мен өзім дем алмаймын.

Мен сені таң атқандай кездестіремін,

армандай, көктен түскен жұлдыздай

Мен өмірімді саған сеніп тапсырамын

Сен келдің, мен тірілдім

Сүйіктім, сенің тынысың күн сайын жақындап келеді.

Сүйіктім, сенің тынысың, Мен оның артынан асығамын.

Сүйіктім, мен сенің тынысыңды естімегенде,

Менің ойымша, мен өзім тыныс алмаймын»