Обь - АЛЬТАВИСТА

А где слияние Бии с Катунью,

Где не ступала нога Тото Кутуньо,

Где начинается эта река,

Где пограничные облака,

И где мерцанье моего костерка,

Где говорящий налим спит пока.

Где не приходится "трахать вола",

Где начинается Шамбала...

Люблю я, Обь, твою муть,

Люблю я муть твою, Обь!

Ты про меня не забудь,

Да и моих не угробь!

Скажи мне, что это – мистика?

А я с серебряным крестиком,

И расцветает всё без ветерка –

Licensia poetica...

Я поклонился тебе, всё хорошо.

Ну, будь здорова – домой я пошел.

Люблю я, Обь, твою муть,

Люблю я муть твою, Обь!

Ты про меня не забудь,

Да и моих не угробь!

Бияның Катунға құйылатын жері қайда?

Тото Кутуньо бұрын бармаған жерге,

Бұл өзен қайдан басталады?

Шекара бұлттары қайда

Ал менің отымның жыпылықтауы қайда,

Әзірше сөйлейтін бурбот қайда ұйықтайды.

«Өгізді сиқырлаудың» қажеті жоқ жерде,

Шамбала қайдан басталады...

Мен сүйемін, Об, сенің шөгінділеріңді,

Мен сенің шөгінділеріңді жақсы көремін, Об!

Мен туралы ұмытпа

Және мені өлтірме!

Айтыңызшы, бұл не - мистицизм?

Мен күміс крестпен,

Барлығы желсіз гүлдейді -

Лицензия поэтика...

Саған тағзым еттім, бәрі жақсы.

Ал, сау бол, - мен үйге кеттім.

Мен сүйемін, Об, сенің шөгінділеріңді,

Мен сенің шөгінділеріңді жақсы көремін, Об!

Мен туралы ұмытпа

Және мені өлтірме!