Priimki džiaugsmą iš manųjų rankų - Алина Орлова

Priimki džiaugsmą iš manųjų rankų —

Truputį korio ir truputį saulės,

Kaip mums įsakė Persefonės bitės.

Neprirakintos valties neatriši,

Švelnių šešėlio žingsnių neišgirsi,

Būties tamsybėj siaubo neįveiksi.

Mums lieka pabučiavimai — pūkuoti,

Vieninteliai, tarytum mažos bitės,

Kurios numiršta, skrisdamos iš lizdo.

Jos perveria skaidrių naktų tankynę,

Jų tėviškė — tamsus Taigeto miškas,

Jų penas — laikas, liepžiedžiai ir mėtos.

Štai atšiauri, džiaugsminga mano duoklė,

Sausi karoliai, nebegyvos bitės —

Jų kūnuose medus pavirto saule.

1920

(перевод Томаса Венцловы)

Менің қолымнан қуаныш алыңыз -

Кішкене бал және кішкене күн,

Персефонаның аралары бізге бұйырғандай.

Байланбаған қайық шешілді,

Көлеңкенің нәзік қадамдарын естімейсің,

Сіз болмыстың қараңғылығының қасіретін жеңе алмайсыз.

Бізде поцелустар қалды - жұмсақ,

Кішкентай аралар ғана ұнайды

Ұядан ұшқанда өледі.

Олар қалың тайғақтарды жарып өтеді,

Олардың отаны – Тайгеттің қара орманы,

Олардың азығы - уақыт, линден және жалбыз.

Міне, менің қатал, қуанышты құрметім,

Кептірілген алқалар, өлі аралар -

Олардың денелерінде бал күнге айналды.

1920

(Перевод Томаса Венцловы)