Что стоишь, качаясь… - Александр Пушной

Что стоишь, качаясь,

Тонкая рябина,

Головой склоняясь

До самого тына?

А через дорогу

За рекой широкой

Так же одиноко

Дуб стоит высокий.

«Как бы мне, рябине,

К дубу перебраться,

Я тогда б не стала

Гнуться и качаться.

Тонкими ветвями

Я б к нему прижалась

И с его листвою

День и ночь шепталась».

Но нельзя рябине

К дубу перебраться,

Знать ей сиротине —

Век одной качаться

Что стоишь, качаясь,

Тонкая рябина,

Головой склоняясь

До самого тына?

До самого тына?

Не тұрсың, тербеліп тұрсың,

жұқа шетен,

басын иіп

Тынға ма?

Және жолдың арғы жағында

Кең өзеннің арғы жағында

дәл солай жалғыз

Емен биік тұрады.

«Мен қалай болар едім, Роуэн,

Еменге көшіңіз

Сонда мен жасамас едім

Иілу және тербелу.

жіңішке бұтақтар

Мен оны құшақтайтын едім

Және оның жапырақтарымен

Күндіз-түні сыбырлады.

Бірақ сіз ұдай алмайсыз

Еменге көшіңіз

Оның жетімін білу -

Бір әткеншек ғасыр

Не тұрсың, тербеліп тұрсың,

жұқа шетен,

басын иіп

Тынға ма?

Тынға ма?