Fernando - Albert

Lungo la strada via in del monte stava lì di fronte

Aspettando che il conte pagasse cinquanta denari

E nonostante le promesse che sebbene molte

Non sono certo una virtù di questi ciarlatani

Fu la passione per la morte a dargli quelle colpe

La rivoltella gli si presento fra le sue mani

Così di punto in bianco, pres la casa d’assalto

Gridando come un pazzo al codardo «scendi giù!»

Alla famiglia di fianco non fec torto ne danno

Ma tanto bastò uno sguardo per non guardarlo mai più

Hai gli occhi persi divisi e di visi morti ne hai visti

Che per cinquanta fiorini guarda quanto te la rischi

Pensava forte Fernando, mirando il Conte Kandinsky

Che per non farsi accoppare concesse soldi e servigi

Ma che novelle!

Ma che sono queste novelle?

Raccontami una storia che mi accappona la pelle

Ne ho sentite già di belle

Raccontami di quando gli rubarono le terre

Cosi a Fernando gli concessero di essere mezzadro

E dal suon canto altro vanto egli non volle più

Ma il proprietario che voleva coltivar più grano

Sperava di vederlo appeso presto a testa in giù

Che poi di come quel Fernando non facesse niente

Non farò accenno perché pare cosa risaputa

Ma quando il vino non bastò una sera alla sua gente

Qualcuno sospettó di lui che si rubasse l’uva

Un uomo ricco non ha mai temuto un poveraccio

E se i denari non lo comprano allora lo invidio

E c'è una legge che non vige ma si mette in atto

Se ho un sospetto ben fondato io allora ti uccido

E l’uomo ricco non aveva mai temuto Fernando

E ora Fernando lo saprebbe se fosse ancora vivo

E c'è una legge che non vige ma si mette in atto

Così pensava soddisfatto il Conte «Ugolino»

Ma che novelle!

Ma che sono queste novelle?

Raccontami una storia che mi accappona la pelle

Ne ho sentite già di belle

Raccontami di quando gli rubarono le terre

Оның алдында Дель Монте жолының бойында тұрды

Санақ елу динардың төлейтінін күтуде

Және көптеген уәделерге қарамастан

Мен, әрине, бұл шарлатандардың қасиеті емеспін

Оған бұл күнәларды берген өлімге деген құштарлық болды

Оның қолында револьвер ұсынылады

Сөйтіп, күтпеген жерден үйге басып кірді

Жынды адамдай қорқаққа «түс!» деп айғайлайды.

Көрші отбасы еш зиянын тигізген жоқ

Бірақ оған қайта қарамау үшін бір қарау жеткілікті болды

Жоғалған көздеріңді бөліп, өлі жүздерді көрдің

Кім елу флорин үшін сіз оны қаншалықты тәуекел етесіз деп қарайды

Фернандо қатты ойланып, граф Кандинскийді көздеді

Бұл қосылмау үшін ол ақша мен қызметтерді берді

Бірақ қандай жаңалық!

Бірақ бұл қандай әңгімелер?

Маған терімді жорғалайтын оқиғаны айтыңыз

Мен біраз жақсыларын естідім

Оның жерлері қашан ұрланғанын айт

Осылайша олар Фернандоға серіктес болуға рұқсат берді

Ал екінші жағынан бұдан былай мақтанғысы келмеді

Бірақ көбірек бидай өсіргісі келген иесі

Жақында оның төңкеріліп тұрғанын көремін деп үміттенді

Сонда Фернандо ештеңе істемеді

Мен бұл туралы айтпай-ақ қояйын, өйткені бұл белгілі факт сияқты

Бірақ шарап өз халқына бір кешке жетпей қалғанда

Біреу оны жүзім ұрлады деп күдіктенген

Бай адам ешқашан кедейден қорықпаған

Ал егер ақша оны сатып алмаса, мен қызғанамын

Ал күшінде емес, орындалып жатқан заң бар

Егер менде дәлелді күдік болса, мен сені өлтіремін

Ал бай ешқашан Фернандодан қорықпаған

Енді Фернандо оның тірі екенін білетін болар еді

Ал күшінде емес, орындалып жатқан заң бар

Граф «Уголино» осылай деп ойлады

Бірақ қандай жаңалық!

Бірақ бұл қандай әңгімелер?

Маған терімді жорғалайтын оқиғаны айтыңыз

Мен біраз жақсыларын естідім

Оның жерлері қашан ұрланғанын айт