My Oasis - Alban Skenderaj

When your finges caress slowly and shiver of my skin

When your look leads me astray one more time again

When your kisses light my body and make me feel I’ll surrender

When I can risk to brave the sin for one night to remember

I am the desert you are my rain

My Oasis I find again

And like a child I fly away

In my spaces, in my places

Where the mind forgets the pain

And I forget the sadness

I wish the moment goes over eternity

When I am inside here

I feel lost in my fantasy

She has my happyness key

She’s like a flower that never fades

And I will sprinkle her with my life

That she can remain like a breeze in the shade

Buza jote si petale trandafili

Puthjet e tua si dhimbje e embel ne çast lendimi

A s’me thua cila dore te pikturoj

Ndoshta zoti vetem per mua te krijoj

Aromen tende po shijoj

Fytyren floket ma lemojne

Dhe me shume nuk mund te kerkoj

Eshte si nje enderr dhe si ne enderr

Ky takim te mos mbaroj

And I forget the sadness

I wish the moment goes on over eternity

When I am inside here

I feel lost in my fantasy

Dhe une harroj te ardhmen

Te shkuaren me nuk e kujtoj

Dhe me mjafton qe te kam prane

Ne zemer fort une ta shtrengoj

She has my happyness key

She’s like a flower that never fades

And I will sprinkle her with my life

That she can remain like a breeze in the shade

Саусақтарыңыз баяу сипап, терім дірілдегенде

Сіздің көзқарасыңыз мені тағы бір рет адастырған кезде

Сіздің сүйістеріңіз денемді нұрландырып, өзімді тапсыратынымды сезіндірген кезде

Мен күнәні бір түнде еріту үшін қауіпті болса

Мен шөлмін, сен жаңбырымсың

Менің Оазис Мен қайта табамын

Мен бала сияқты ұшып кетемін

Менің кеңістіктерімде, орындарымда

Ақыл қайғыны ұмытатын жерде

Мен мұңды ұмытамын

Мен сәттің мәңгілікке өтуін қалаймын

Мен мұнда болған кезде

Мен өз қиялымда адасып қалдым

Оның менің бақытымның кілті бар

Ол ешқашан солмайтын гүл сияқты

Мен оны өміріммен себемін

Ол көлеңкеде жел сияқты қала алады

Buza jote si petale trandafili

Puthjet e tua si dhimbje e embel ne çast lendimi

A s’me thua cila dore te pikturoj

Ndoshta zoti vetem per mua te krijoj

Aromen tende po shijoj

Fytyren floket ma lemojne

Dhe me shume nuk mund te kerkoj

Eshte si nje enderr dhe si ne enderr

Ky takim te mos mbaroj

Мен мұңды ұмытамын

Осы сәт мәңгілікке жалғаса берсін

Мен мұнда болған кезде

Мен өз қиялымда адасып қалдым

Dhe une harroj te ardhmen

Te shkuaren me nuk e kujtoj

Dhe me mjafton qe te kam prane

Ne zemer fort une ta shtrengoj

Оның менің бақытымның кілті бар

Ол ешқашан солмайтын гүл сияқты

Мен оны өміріммен себемін

Ол көлеңкеде жел сияқты қала алады