los cuerpos - Alba Reche, Fuel Fandango

Me muevo con tierra en los pies

Me deshice la piel

Creo que fue antes de nacer

Los cuerpos consiguen

Seguirme al correr

El frío se me clava

Me ensucia la mirada

Tengo las uñas destrozadas

Me desgarré y no entiendo nada

Nada, nada

Noto cómo quemas cada rastro

Que queda de realidad

No hace falta ser cenizas

No quiero huir donde no estás

Ahora necesito respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Los cuerpos tienen miedo a la verdad

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Ahora que ya puedo respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Donde no estás

Donde no estás

Donde no estás

Voy a regar

Las flores de mi encuentro

Verme en el reflejo al caminar

Mirar al presente

Anclarme en mi orilla

De brazos abiertos

Noto cómo quemas cada rastro

Que queda de realidad

No hace falta ser cenizas

No quiero huir donde no estás

(Donde no estás)

Ahora necesito respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Los cuerpos tienen miedo a la verdad

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Ahora que ya puedo respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Donde no estás

Donde no estás

Donde no estás

Ahora necesito respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Los cuerpos tienen miedo a la verdad

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Ahora que ya puedo respirar

(Donde no estás)

(Donde no estás)

Donde no estás

Donde no estás

Donde no estás

Мен аяғыма топырақ салып қозғаламын

Мен терімді төгіп алдым

Менің ойымша, бұл мен туылғанға дейін болды

денелер алады

жүгірген кезде маған еріңіз

Суық маған жетеді

менің түрім лас

Менің тырнақтарым сынған

Мен өзімді жұлып алдым, мен ештеңе түсінбеймін

Ештеңе ештеңе

Мен сенің әрбір ізіңді қалай күйдіретініңді байқаймын

шындықтан не қалады

Оның күл болуы міндетті емес

Мен сен жоқ жерде қашқым келмейді

Енді дем алуым керек

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Денелер шындықтан қорқады

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Енді мен дем аламын

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде

Мен суға барамын

Менің кездесуімнің гүлдері

Жаяу жүргенде өзімді рефлексиядан көремін

қазіргіге қараңыз

Мені жағама бекітіңіз

ашық қолдармен

Мен сенің әрбір ізіңді қалай күйдіретініңді байқаймын

шындықтан не қалады

Оның күл болуы міндетті емес

Мен сен жоқ жерде қашқым келмейді

(сіз жоқ жерде)

Енді дем алуым керек

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Денелер шындықтан қорқады

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Енді мен дем аламын

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде

Енді дем алуым керек

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Денелер шындықтан қорқады

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

Енді мен дем аламын

(сіз жоқ жерде)

(сіз жоқ жерде)

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде

сен жоқ жерде