Ул - АИГЕЛ

Һәй-һәй, әтием

Дәү үсә тәтиең

Әни, әни, әнием

Дәү үсә нәниең

Үсә-үсә, дәү үсә

Яфрак ата — ата була

Чәчәк ата — ана була

Сына, ката, бата, буйсына

Тудыра, үстерә, сындыра, катыра, батыра, буйсындыра

Сындыра—буй—буй—буй—буйсындыра

Сындыра—буй—буй—буй—буйсындыра

Ә беркөн берәү сынмый, катмый, батмый, буйсынмый

Кем ул?

Ком ул, таң ул, тын ул, туры ул, тулы ул

Яңа телең ул, яңа белем ул, яңа илең ул

Яна кәүсәсе, эссе тирәсе

Утлы ботаклар үсеп кочаклар сине, ана

Хуш

Хуш

Анам

Мин янам

Мин яңа

Ут

Атам, хуш,

Мин үзем атам — үзем ук

Очам иске дөнья өстеннән

Иске дөнья бетә

Узып китә җир йөзеннән кара күләгә

Мин яңа иртә

Мин туармын иртәгә

Яна-яна, җаным яна, яна, җанымны ярам

Сынмыйм мин, сындырмыйм, буйсындырмыйм

Янам-яндырам

Яна-яна, җаным яна, җаным, ян, яман ярам

Сынмыйм, сындырмыйм, буйсынмыйм — янам-яндырам

Утлы тамырлары күкерт туфракларга үтәләр

Тамырыңны көл итсәң генә коштай оча аласың, дияләр

Ян, янар учак, оч, очкын

Оч, янар канат, яндыр пар канатыңны

Ул канат, ул каный

яңа кан, яңа көн

Ул сынмый, буйсынмый

Кем ул, кем?

Кем ул, кем?

Ул энә, ул тегә яңа көн, яңа өн

Ул туа иртәгә — кем ул, кем?

Я, патша

Сал йозак ишеккә

Сал курку бишеккә

Тик янып беткән өйгә йозак кирәкми

Ә төбе черек бишек — тишек

Курку ятып кала — төшеп китә бала

Ул азат, ул канат, ул каный яңа кан, яңа көн!

Ул сынмый, буйсынмый

Кем ул, кем?

Ул учак, ул яна, ул бора, ул бөгә

Ул энә, ул тегә

Ул туа иртәгә

Туа иртәгә

Кем ул, кем?

— Улың ул

Кем ул, кем?

— Улың ул

Кем ул, кем?

— Ул туа иртәгә

Эй, әке

Алып өсіп келеді

Ана, ана, ана

Әжең өсіп келеді

Өсе келе, алып өседі

Жапырақ әке-әкеге айналады

Гүл ата-анаға айналады

Тырыс, мойынсұн, батасын ал, мойынсұн

Жасайды, өсіреді, сындырады, қатаяды, батады, бағындырады

Бұзып-бұй-буй-буй бағындырады

Бұзып-бұй-буй-буй бағындырады

Бір күні ешкім сынбайды, қатпайды, батпайды, бағынбайды

Ол кім

Құм, таң ата, тыныш, түзу, толған

Бұл сенің жаңа тілің, бұл сенің жаңа білімің, бұл сенің жаңа елің

Яна кесе, ыстық

Оттың бұтақтары өсіп, құшақ жаяды анашым

Жақсы

Жақсы

Менің анам

Мен жанып тұрмын

Мен жаңа

Өрт

Менің әкем

Менің әкем өзім

Мен ескі дүниенің үстінен ұшамын

Ескі дүние бітті

Ол жерден қара көлеңкеге өтеді

Мен мұнда жаңамын

Мен ертең туамын

Яна-яна, жаным жанады, күйеді, жанымды күйдіреді

Мен сынбаймын, сынбаймын, бағынбаймын

Мен жанып тұрмын

Яна-яна, жаным күйіп жатыр, жаным күйеді, жаным күйеді

Сынбаймын, сынбаймын, бағынбаймын – күйемін

Өрттің тамыры күкіртті топырақтарға дейін созылады

Тамырыңды күл қылсаң ғана құс боп ұшады деген

От, от, ұшқын, ұшқын

Ұш, қанатты күйдір, қос қанатыңды күйдір

Бұл қанат, бұл қанат

жаңа қан, жаңа күн

Ол сынбайды, бағынбайды

Ол кім, ол кім?

Ол кім, ол кім?

Бұл лайықты нәрсе және мұнымен аяқталуы керек

Ертең туады – ол кім, ол кім?

Мен патшамын

Есіктегі кішкене құлып

Бесіктен қорық

Тек өртенген үйге құлып қажет емес

Ал түбі шіріген бесік

Қорқыныш өтірік айтады - бала құлап қалады

Ол – еркін, ол – қанат, ол – жаңа қан, жаңа күн!

Ол сынбайды, бағынбайды

Ол кім, ол кім?

Бұл өрт, бұл өрт, бұл дауыл, бұл дауыл

Болды, болды

Ол ертең дүниеге келді

Ертең туылған

Ол кім, ол кім?

-Ол сенің ұлың.

Ол кім, ол кім?

-Ол сенің ұлың.

Ол кім, ол кім?

«Ол ертең дүниеге келді».