Mi Elegía - Vito, Acid Lemon, Vito & Acid Lemon

Y encendiendo estrellas en la oscuridad

Abrirá balcones, romperá crespones

Y pondrá canciones, en tu soledad?*

Me clavas veinte, veinte resucito

Por las veces que no asientes y lo necesito

Me dices vete del banquete y ya está escrito el mito

Y hasta que arranques una gota al infinito y abras apetito…

Me quedo el cadáver, quédate el delito

Te lo recito, cada vez que callas a la vez que grito

Desde donde estoy, donde las doy las quito

Donde las das lastima

Mis ojos son mi clima prueba justo encima

Por ti el pan, me lo quito de la boca, toma loca, come

Antes de que salga el Sol y un caracol asome

De lo oculto, ya ni rendirme ni rendirte culto

Que cuando el circo llegó al pueblo ya éramos adultos…

Descartada está la carta del indulto

Yo un lagarto en el desierto, no un experto en hacer bulto

Por cierto, misterio resuelto

El perro no sabía hacerse el muerto, mueve la cola, he vuelto

Te dejo suelto el mundo, es tuyo

La luna es mía cuando aúllo

Se te apaga el sol, yo te lo sustituyo

Con la energía que el resto gasta en orgullo

Sí, se hace de día y todavía no sé de quién huyo

Menos mal que fluyo cuando me llora el río

Y que lo tuyo es mío, no solo el frío intuyo

Voy con los Ganjah, tiene su mar, me tiro en plancha

¿quieres jugar?

pide revancha, yo hablo en la cancha

Después de la avalancha hacia tu boca

La piedra me la quedo, menos da un roca

No es la elección del color de la flor lo que se debate

Que está regando un cráter coño, vaya disparate

No tengo razón, sí un corazón que late

¿Le pides a un ladrón que me delate?

cuida el empate

Joder, va a ser, patada arriba y a correr

Defender de nada sirve, ya no hay tiempo que perder

Y es por carácter

Si me siento solo y en el polo opuesto

De lo que sigue el resto, de lo que rige el mundo

El lujo de la selva ruge en lo profundo, es un león

Turismo entre las cenizas en que hundo mi visión

Monarcas excavando en el carbón

¿limpiarme a mi la boca?

ni con bocanadas de jabón

Ve convocando a tu legión para el combate

Que yo vengo a por el jaque con la torre y el peón

«shalom» nuevo día, «shalom» de la cocina al salón

Y una cortina de luz en mi habitación

Entona una canción llamándome a la puerta, se despierta

Y no cómo Dios manda, a ciencia cierta

Aromas de lavanda en la burbuja

Viéndome barriendo con la escoba que me embruja

De tu jarrón al mío hay un viaje al ayer, mujer

Rompe la brújula, deja que la aguja cruja, le da la atmósfera…

Y esa vela te la prendo, te la izo

Y esa carne te la muerdo, te la guiso

Mejor improviso…

Y esa paz, me la fumo, te la afirmo

La promesa que no cumplo la confirmo…

Oye, pide cita, estás entrando en mi punto de vista

Voy tachando de la lista, yo ya he estado en esta lista

¿Has vuelto?

Todavía no he resuelto la ecuación

Al menos si no subes borraré las nubes al avión

¡Qué alboroto!

Pausa y un aplauso pal' piloto

Aterrorizados aterrizó en una flor de loto

¿Que cómo volar con el motor roto?

Aprendió del pájaro más loco…

Deja que cante y te prometo

Todas las letras de mi alfabeto

No el final de Julieta Capuleto

Toma mi amuleto

Ambulante, por la distancia restante

Si es ambulancia va sin nadie al volante

Con la pasión de un griego errante

¿Por cuál quieres que me decante?

¿El infierno de delante, o el de antes?

Ante la sabana caravana de elefantes al revés que

Mirándonos el alma olvidamos los pies

Y ya son tres las veces que niega, los besos que no llegan

Corre sube que despega, me entretuve, estuve fuera

Todo se olvida, ¿estoy en órbita ya de por vida?

¿por una manzana mordida no ver la salida?

Qué gravedad le otorgo al paisaje, si voy sin rumbo ni equipaje

Qué forma de salir de viaje…

Estoy yendo al encuentro de lo que hay dentro

Y no me traje ni mapa ni pasaje a la ruta salvaje

Sí una imagen, por cada pétalo que arranco

Abatido tumbado en un banco

Me he convencido enloquecido, y he sido entre tanto

Uno entre tantos, me quiera o no me quiera yo le canto…

Y es una sinergia sin energía

Desteñirme te divierte, viérteme lejía

Me decía «corre, corre» y no me corregía

Cuando llegaba pronto a mi elegía

Me elegía, son rituales de herejía

Como postales desde el cono sur

Reconozco su caligrafía y su actitud

Y no es la mía, qué cruz…

Por la luz diría que ya es mediodía

Pero, Santa María, atrácame en esta bahía

Almenos

Por si llego cualquier día y me lo encuentro lleno

Es tan cruel este vacío junto al que nacemos…

Tan propio que se me hace ajeno

Lo malo es que parece bueno cuando estoy inspirado y sin frenos

Duele y no suele ser un jilguero

Pero, mientras quede un pájaro sobrevolando el limonero

No hay mejor manera de silbarle a la vida y al tiempo

Y mis Blancs Wu-Tank estarán de acuerdo…

Cuando ya no aliente

Silenciosamente, llegará hasta ti

Y como el olvido

Ya te habrá vencido

Le dirás querido

Al igual que a mi…*

Ал қараңғыда жарық жұлдыздар

Ол балкондарды ашады, крепелерді сындырады

Ол сенің жалғыздығыңда ән салады ма?*

Сіз маған жиырма, мен жиырмаға көтерілемін

Сіз бас избейсіз, маған керек

Сіз маған банкеттен кетуімді айтасыз және миф қазірдің өзінде жазылған

Ал сіз шексіздікке тамшылап, тәбетіңізді ашқанша...

Мен мәйітті сақтаймын, қылмысты сақтаймын

Мен айқайлап жатқанда, сен үндемеген сайын айтып беремін

Мен қайда болсам, қайда берсем, соларды аламын

сен оларды қай жерде ренжіттің

Менің көзім дәл жоғарыдағы ауа райының дәлелі

Сізге нан, мен оны аузымнан аламын, жынды ішемін, жеймін

Күн шығып, ұлу пайда болғанша

Оккультизмнен саған бағынба да, табынба

Цирк қалаға келгенде біз ересектер едік...

Кешірім хаты жойылды

Мен шөлдегі кесірткемін, сусын жасаудың маманы емеспін

Айтпақшы, жұмбақ шешілді

Ит өлі ойнауды білмеді, құйрығын бұлғады, мен қайттым

Мен саған дүниені босаттым, ол сенікі

Мен жылағанда ай менікі

Күн сөнсе мен сенің орныңды аламын

Қалғандары мақтанышпен жұмсайтын энергиямен

Иә, таң болды, мен кімнен қашып жүргенімді әлі білмеймін

Бақытыма орай, өзен мені жылағанда ағамын

Ал сенікі менікі, мен түйсігіме салқын ғана емес

Мен Ганжамен бірге барамын, олардың теңізі бар, мен өзімді тақтайға тастаймын

ойнағың келе ме?

кек сұраймын, мен сотта сөйлеймін

Аузыңызға қарай көшкіннен кейін

Мен тасты ұстаймын, тасты аз береді

Бұл пікірталасқа түсетін гүлдердің түсін таңдау емес

Бұл киска кратерін суару, бос сөз

Менікі дұрыс емес, иә соғатын жүрек

Сіз ұрыдан мені беруін сұрайсыз ба?

галстукқа қамқорлық жасаңыз

Бля, солай болады, тепкілеп, жүгір

Қорғану бекер, жоғалтатын уақыт жоқ

Және бұл мінезі бойынша

Егер мен өзімді жалғыз және қарама-қарсы полюсте сезінсем

Қалғаны неден тұрады, әлемді басқаратын нәрсе

Джунглидің сәні тереңде гүрілдейді, бұл арыстан

Күл арасында туризм

Монархтар көмірді қазып жатыр

аузымды тазалаймын ба?

сабынмен де

Ұрыс үшін легионыңызды шақыруға барыңыз

Мен шелек пен пешкемен чек алуға келгенім

«шалом» жаңа күн, ас үйден қонақ бөлмеге «шалом».

Және менің бөлмемде жарық шымылдығы

Есікті қағып ән айтады, оянады

Құдай бұйырғандай емес, әрине

Көпіршіктегі лаванда хош иісі

Мені сиқырлайтын сыпырғышпен сыпырып жатқанымды көру

Сенің вазаңнан менікіне кешегі күнге саяхат бар, әйел

Компасты сындырыңыз, ине сықырласын, оған атмосфера беріңіз ...

Ал мен ол шырақты сен үшін жағамын, сен үшін көтеремін

Ал мен ол етті тістеймін, саған бұқтырамын

Импровизация жақсырақ...

Және бұл тыныштық, мен оны шегемін, мен оны сізге бекітемін

Мен орындамайтын уәдемді растаймын...

Ей, кездесуге жазыл, сен менің көзқарасыма кіріп жатырсың

Мен тізімді сызып тастаймын, мен бұл тізімде болдым

Сіз оралдыңыз ба?

Мен әлі теңдеуді шешкен жоқпын

Тым болмаса жоғарыға шықпасаң ұшақтағы бұлттарды сүртемін

Қандай әбігер!

Ұшқыш үшін пауза және шапалақтау

Қорыққан лотос гүліне қонды

Сынған қозғалтқышпен қалай ұшуға болады?

Ол ең ақылсыз құстан сабақ алды...

Ән айтайын, мен саған уәде беремін

Менің әліпбиімнің барлық әріптері

Джульетта Капуленің соңы емес

менің амулетті ал

Амбуланте, қалған қашықтыққа

Жедел жәрдем болса рульде ешкімсіз жүреді

Кезбе гректің құмарлығымен

Қайсысын таңдағанымды қалайсыз?

Алда ма, әлде алдыңғысы ма?

Төңкерілген пілдердің саванна керуені алдында

Жанымызға қарасақ, аяғымызды ұмытып кетеміз

Ал жоққа шығаратын үш рет бар, келмейтін сүйістер

Жүгіріп, ұшып кетті, көңіл көтердім, шықтым

Бәрі ұмытылды, мен өмір бойы орбитаға шықтым ба?

Неліктен тістеген алма тығырықтан шығатын жолды көрмейді?

Бағытсыз немесе жүксіз жүрсем, пейзажға қандай тартылыс беремін

Саяхатқа шығудың жолы қандай...

Ішінде не бар екенін іздеймін

Ал мен жабайы жолға карта да, билет те әкелген жоқпын

Иә, мен жұлған әр гүл жапырақшасы үшін сурет

Көңіл-күйі түсіп, орындықта жатыр

Мен өзімді ақылсыз деп сендірдім, мен бұл арада болдым

Көптің бірі, ол мені сүйсе де, сүймесе де, мен оған ән айтамын...

Және бұл энергиясыз синергия

Мені күлдіртіңіз, маған ағартқыш құйыңыз

Маған «жүгір, жүгір» деді де, түзетпеді

Мен элегияма ерте келгенімде

Мен элегия болдым, олар бидғаттың ырымдары

Оңтүстік конустың ашық хаттары сияқты

Мен сіздің каллиграфияңызды және сіздің көзқарасыңызды танимын

Ал бұл менікі емес, неткен крест...

Жарық арқылы мен қазір түс болды дер едім

Бірақ, Санта-Мария, мені осы шығанаққа орналастыр

Шектен асқанда

Егер мен кез келген күні келіп, оны толық тауып алсам

Біз туылған бұл бостық соншалықты қатыгез...

Мен үшін бөтен болып көрінетіні соншалық

Бір жаманы, шабыттанып, тежеусіз жүргенде жақсы болып көрінеді

Бұл ауырады және бұл әдетте алтын құс емес

Бірақ, лимон ағашының үстінде құс ұшып жүргенше

Өмір мен уақытқа ысқырудың жақсы жолы жоқ

Менің Wu-Tank Blancтарым келіседі ...

Мен енді жігерлендірмейтін кезде

Үнсіз, ол сізге келеді

және ұмыту сияқты

Ол сені әлдеқашан жеңген болар

айтасың ба қымбаттым

Дәл мен сияқты...*