Yalnızlık İki Satır - Abluka Alarm

Hayrı şerri kayda değer bir ömre ithafen okuyorum bu şarkıyı, gel de dinle

Yanlı yanlış cümlem de yok ki biliyorsun ve bana müsaade verin o hâlde

izninizle giriyorum

İtiraf etmem gerek, ne kal demek geçer içimden ne gel ne git veyahut başka bir

dilek

Müsaade varken döksem içimi, iki dakika baksan, farkına varsan, uyansan,

güneş batıya varmadan

Ruhuma mahkûm dudaklarım, kalemse rabıtam, bu taş duvarlar adıma zimmet,

çıkarın beni gardiyan

Hayat bir yandan acıtır, kader diğer taraftan, bak gece gündüzl karışır,

gel de kaldır uykulardan

Gönül akla muhtaç bugün, aklım içimden bihabr, ömür nasılsa yazgı,

ister reddet ister beğen

Cesaretim yok gitmek veya kalmak için, yazıklar olsun Laedri, kalbin bir rüyaya

minnet eder

Ey yüzü düzgün, bak gönül üzgün, biçareyim, ne sahifeler tükettim hâlâ

tatminsiz bir ifadeyim

Kiradayım virane bir handa, yokum şu anda, tarifi yanlış yapılmış meçhul bir

adresteyim

Ya bu yangını söndür ya da yeni baştan git, hadi hangisi makul, nefsim

uyuyakaldı Mevla duy beni

Bir ışık görmezsen eğer içimde hasret mevsiminden, bense haddim bilmez isem bak

bu kez öldür beni…

Yalnızlık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cümlelerin dili bir

olsa konuşsa, avutsa, umudum olup içime beni tutsa

Hasretiz yeni bir yangına, boşa geçen dünün acısı vurur yine yarına,

mutluluk deva olmaz aklıma, yere seren beni ecel gelir aklıma…

Yalnızlığımı paylaşır senli benli bir düşünce, tavrına tavır koymak ister

hislerim de

Masumum diyemem, hayatım az da olsa kirli, farazi bu aşk bana, üstlenemem belki

Yandığımda yandığını gördüm kalbimin içten içe, sakın kaptırma kendini süslü

bir piçe

Değerlidir hayat yüklemeli insanı bilgiyle fakat çocuklar neden okumuyorlar hiç

Nietzsche?

Yaşayamadan öğrenemez kimse vermeyin nasihat, aksakallı bir beyinden öğrenmek

gerek hayat

Virane Dervişler yoluna yolcudur anam, ne geldiyse başımıza suskunluktan lan

Benim onla aram ilelebet kötü olacak, kuralları koyan o, ben ona yalvaracak

Anlayamaz ki beni sen, anlatamaz ki beni ben, bir düşünce düşse kim onu

kaldıracak?

Sarıldığında bırakmazmış insanı kara sevda, nankörlüktür karşındakinin verdiği

cevap oysa

Yapmacık gözlerindeki o masum süs, benden söylemesi sen ona küs…

Yalnızlık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cümlelerin dili bir

olsa konuşsa, avutsa, umudum olup içime beni tutsa

Hasretiz yeni bir yangına, boşa geçen dünün acısı vurur yine yarına,

mutluluk deva olmaz aklıma, yere seren beni ecel gelir aklıma

Мен бұл әнді жақсылық пен жамандықты атап өтуге тұрарлық өмір бойы айтып жатырмын, келіңіз, тыңдаңыз

Менде қате және бұрыс сөйлем жоқ, сіз білесіз, содан кейін рұқсат етіңіз

Мен сіздің рұқсатыңызбен кіремін

Мойындауым керек, қал, кел немесе кет немесе басқасын айтқысы келмейді

тілек

Рұқсат бергенде жүрегімді төгіп тастасам, екі минут іздесең, түсінсең, оянсаң,

күн батысқа жеткенше

Еріндерім жанға жарады, қаламым болса байланысым, Бұл тас қабырғалар менің атымнан жымқыру,

мені күзетшіден шығар

Бір жағынан өмір, бір жағынан тағдыр, қарашы, күн мен түн араласады,

кел, мені ұйқыдан шығар

Жүрекке бүгінде ақыл керек, санам меннен бейхабар, өмір бәрібір тағдыр,

бас тарту немесе ұнату

Баруға да, қалуға да батылым жетпейді, ұят Лаедри, сенің жүрегің арман

риза болар еді

Әй, жақсы жүз, қарашы, жүрек мұңды, керексіз боламын, әлі қай беттерді жедім

Мен қанағаттанбаған өрнекпін

Мен тозығы жеткен қонақ үйде жалға тұрамын, мен қазір ол жерден шықтым, белгісіз, дұрыс сипатталмаған

Мен мекенжайдамын

Не сөндірші мына отты, не қайта бар, келші, қайсысы ақылға қонымды, жаным

Мевла мені естіп ұйықтап қалды

Ішімдегі сағыныш мезгілінен нұр көрмесең, Менмен болмасам, қара.

мені осы жолы өлтір...

Жалғыздық екі жолдың арасына қадалған екі жол сияқты, о мына сөйлемдердің тілі бір

Ол сөйлеп, жұбатып, үмітім болып, мені іштей ұстаса

Жаңа отты аңсап, кешегі босқа азап ертең тағы соғады,

Бақыт санама ем емес, мені құлатқан ойыма өлім келеді...

Менің жалғыздығыммен бөліседі, өз бетінше бір ой сіздің көзқарасыңызға қарсы тұрғысы келеді

менің де сезімім

Мен кінәсізмін деп айта алмаймын, менің өмірім аздап лас, бұл мен үшін гипотетикалық махаббат, мүмкін мен оны көтере алмаймын

Күйіп кетсем ішімнен жанып тұрғанын көрдім, Алып кетпе, әшекейленген.

бейбақ

Өмір құнды, ол адамға білім жүктеуі керек, ал балалар неге мүлде оқымайды?

Ницше?

Тіршіліксіз ешкім үйренбейді, ақыл айтпа, тақыр ақылдан үйрен

өмір керек

Анам үнсіздіктен басымызға не түссе де, қаңырап қалған Дервиштердің жолына бара жатыр.

Мен онымен мәңгілік жаман боламын, ережені шығарған ол, мен оған жалынамын

Ол мені түсіне алмайды

көтереді?

Құшақтаса жібермейді, қара махаббат, шүкіршілік.

дегенмен жауап

Жалған көзіңдегі әлгі бейкүнә әшекей, оның маған айтқанына ренжідің...

Жалғыздық екі жолдың арасына қадалған екі жол сияқты, о мына сөйлемдердің тілі бір

Ол сөйлеп, жұбатып, үмітім болып, мені іштей ұстаса

Жаңа отты аңсап, кешегі босқа азап ертең тағы соғады,

Бақыт санама ем емес, мені құлатқан санама өлім келеді