The Mysteries That Bind The Flesh - Abigail Williams

Pity my woe when the hours breathe faint and low and hell has risen its

Infernal flow

The windy sky weeps above the sleeping sea

No rays from the heavens shine down

All is black beyond belief

In the heart of wintry cold

Wearing robes of sorrow/ the most ever known

The mysteries that bind the flesh that I hold

Reverence

The veil is now drawn

I still remember though ages ago it seemed

Twin serpents speak not to me

Eyes staring through the darkness of the abyss below trapped in immortal hell

In this terrible hour

The darkness beckons that which looms before me

Oh thunderous night

Cowering against the winds

No tears will you shed

Just kiss the pale lips of death and feel the fire burn within the icy shores

Сағаттар әлсіреген және баяу тыныс алғанда және тозақ көтерілгенде, менің  қайғымды өкінішті

Тозақ ағыны

Ұйқыдағы теңіздің үстінде желді аспан жылайды

Аспаннан түскен сәулелер түспейді

Барлығы сенімсіз қара

Қыстың суық ортасында

Қайғылы киім кию/ бұрыннан белгілі

Мен ұстаған тәнді байланыстыратын құпиялар

Құрмет

Енді жамылғы  тартылды

Бұрынғыдай болып көрінгенімен әлі есімде

Егіз жыландар менімен сөйлеспейді

Төменгі тұңғиықтың қараңғылығына қадалған көздер өлмейтін тозақта қамалған

Осы қорқынышты сағатта

Қараңғылық менің алдымда тұрған нәрсені шақырады

О күн күркіреген түн

Желден қорқу

Көз жасыңды төй алмайсың

Өлімнің бозарған еріндерін сүйіп, мұзды жағаларда оттың жанып жатқанын сезініңіз