In Death Comes The Great Silence - Abigail Williams

Another day passes by and

I am running out of excuses

Running out of words to describe…

And as my heart becomes dust

A final exit becomes clear

I stand beyond the sun with the comfort of emptiness inside

Because I could never swallow your false ideals

And I will never follow your god at the heels

Dark waters running deep as my hatred

Only the moon will witness my revenge

And the blood stained snow reeks of your invention

But in the loneliness of winter

I am abomination

Oh these words flow like the blood of mankind

Cold dreamless sleep is beckoning and in death comes the great silence

Тағы бір күн өтеді

Мен ақтау таусылды

Сипаттау сөз таусылды…

Менің жүрегім шаңға айналғандай

Соңғы шығу анық болады

Мен күннің арғы жағында бостықтың жайлылығымен тұрамын

Себебі мен сіздің жалған идеалдарыңызды ешқашан жұта алмадым

Мен сенің құдайыңның соңынан ермеймін

Менің өшпенділігімдей қараңғы сулар ағып жатыр

Кек алғаныма ай ғана куә болады

Қанға боялған қардың иісі сіздің өнертабысыңыздың иісі

Бірақ қыстың жалғыздығында

Мен жексұрынмын

О, бұл сөздер адамзаттың қанымен ағып жатыр

Суық армансыз ұйқы шақырады, ал өлімде үлкен тыныштық келеді