Winterbane - Abbath

Cleanse steel in carnage, Unleash chthonic Darkness

Scud stochastic vortex, Blitz vicious bastards

Sheath blades in carcass, Disembowel tangled skein

Upon ripe flesh we harvest, Human grain mortal pain

Reaper rides on, Genocides' arc of scythes

Combat casts the warrior, Warfare marks the age

Stone to bronze to iron, Steel is our rage!

Blood soaked grimoires spell, Hell a million ways

Vellum spills the venom, A poison chalice sprays

Gods of War, Exhort the hordes as battle roars

A Dragon dives, Belching hives of serpent flies

Scribes skewer history, Truth dies in the telling

Scribes skewer history, Truth dies in the yelling of lies

Afford us our sins, Bloodlust our wings

In death’s domain of Winter Bane

Death wept that grim day, Gutting ghost from viscera

Flaying soul from the clay, Cleaving mind from terror

Reavers rode roughshod, 'Cross the skull-crushed plain

Legions mass the grave, Where spirits shriek insane

Fire drakes dive, Burn ranks alive, Dead worlds collide

Ravens glide, Swoop and pluck the Hero’s eyes

Scars carve the memory, Truth lies in the cutting

Scars carve the memory, Truth lies in the culling of lies

Seraphim soar above the ichor

The sea of slain at Winter Bane

Wilderness will not claim the beast

Nor civilized state deny its feast

Not gibberish of madman, hysteric chant of priest

Nor lovers' brutal sighs, lend the savage peace

A demon raised in flames must stride

Stricken trails in stark divide

The frozen waste of Winterbane

To face the monster still inside

Deep within its burning eyes

A killer stirs, starts to rise…

Reavers ride the ice-crest tides

Thunderous hooves churn the skies

Қырғында болатты тазалаңыз, Хтондық қараңғылықты босатыңыз

Скад стохастикалық құйын, Блиц зұлым бейбақтар

Ұшадағы қынап пышақтары, Ішектері шиеленіскен қаңылтыр

Піскен етті орамыз, Адамның астық өлетін азабы

Орақ мінеді, Геноцидтердің орақ доғасы

Жауынгерді ұрыс шығарады, Соғыс жасты белгілейді

Темірге қола, болат - біздің қаһарымыз!

Қанға малынған гримуарлар, миллиондаған жолдар тозақ

Веллум уды төгеді, Улы кесе шашады

Соғыс құдайлары, Ордаларды шайқас күңіренгендей шақырыңыз

Айдаһар сүңгиді, жылан шыбындарының ұялары

Жазушылар тарихты сырлайды, Шындық айтуда өледі

Жазушылар тарихты сырлайды, Өтірік айғаймен шындық өледі

Күнәларымызды кешіре гөр, Қанатты қанаттыға

Өлім доменінде Winter Bane

Өлім жылады сол сұмдық күні, Іштен аруақты шығарып

Балшықтан жанды, Уайымнан сананы

Реверс мініп, «Бас сүйегін жарған жазықтан өт

Легиондар қабірді жинайды, Рухтар ессіз айғайлайды

От драктер сүңгіп, Тірідей жанып, Өлі дүниелер соқтығысады

Қарғалар сырғанап, Батырдың көзін жұлып алады

Шрамдар жадты ойып тастайды, Ақиқат кесілгенде жатыр

Жаралар жадты ойып тастайды, Өтірікті жоюда шындық жатыр

Серафим ихордың үстінде қалықтайды

Қысқы Бандағы өлтірілген теңіз

Шөл дала хайуанды талап етпейді

Өркениетті мемлекет те оның тойын жоққа шығармайды

Жындының мысқылы емес, діни қызметкердің истерикалық әні

Ғашықтардың қатыгез күрсінісі де, жабайы тыныштық сыйлаңыз

Жалынға                                                                                                                                                                                                                                                            |

Қатты бөлінген жолдар

Winterbane мұздатылған қалдықтары

Ішіндегі құбыжықпен бетпе-бет келу

Жанып тұрған көздерінің тереңінде

Өлтіруші қозғалады, көтеріле бастайды…

Реверлер мұз айдынының толқындарымен жүреді

Күн күркіреген тұяқтар аспанды тербетеді