Hymn Of The Ancient Misanthropic Spirit Of The Forest - Lord Belial

I hover, the moon is full above

Its silvery shine reflects in the water below

The night filled air surrounds me and we two are one

I smell it with my tongue, this is how I guard my home

This is the hymn of the ancient misanthropic spirit

The trees are the audience, they shall forever feed from it No man has entered this land and returned to tell about it I am the ancient misanthropic spirit of the forest

Once stigmatised by a sudden beam of light

A nimbus of hate protected my domain

The light fought hard but I was strong, so it tried in vain

Cast aside, forever slain, I fed well from it’s pain

Now in solitude I start to chant my hymn

A forest greets me so divine into it’s womb

A friend of theirs has died, I bury it in it’s tomb

And then we chant with sorrow, chanting this old tune

Мен бағам, үстінде ай толған

Оның күмістей жылтырлығы төмендегі суда көрінеді

Түнге толы ауа мені қоршап жатыр, біз бірміз

Мен оны тіліммен иіс сезінемін, мен үйімді қалай қорғаймын

Бұл ежелгі мисантроптық рухтың гимні

Ағаштар – аудитория, олар одан мәңгі қоректенеді Еш адам бұл жерге  кіріп    ол туралы айтып                   байырғы орман мисантроптық рухымын               көне                 мисантроп  рух                                                                                                       у       у        у у                                    туралы

Бірде кенеттен жарық сәулесінің әсерінен стигматизацияланған

Менің доменімді жек жоқ қорғады

Жарық қатты күресті, бірақ мен күшті болдым, сондықтан ол бекер тырысты

Мәңгілік өлтірілді, мен оның азабынан жақсы тамақтандым

Енді оңашада мен гимнімді айта бастаймын

Орман мені құрсағында құдайдай қарсы алады

Олардың досы қайтыс болды, мен оны қабірге көмемін

Содан                                             Осы көне әуенді шырқап, мұңмен ән айтамыз