Вот мчится тройка почтовая - Иван Суржиков

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

О чём задумался, детина, —

Седок приветливо спросил,

Какая на сердце кручина,

Скажи, тебя кто огорчил.

Ах, барин, барин, скоро святки,

А ей не быть уже моей,

Богатый выбрал да постылый,

Ей не видать отрадных дней.

Ямщик умолк и кнут ременный

С голицей за пояс заткнул,

Родные, стой, неугомонны, —

Сказал, сам горестно вздохнул.

Вот мчится тройка почтовая

По Волге-матушке зимой,

Ямщик, уныло напевая,

Качает буйной головой.

Міне, пошта үштігі келді

Қыста Еділ ананың бойында,

Жаттықтырушы мұңайып ән салады,

Жабайы басын шайқайды.

Не ойладың, балақай?

Орын мейірлене сұрады,

Жүрекке не жетсін

Сізді кім ренжіткенін айтыңыз.

О, сэр, сэр, жақында Рождество уақыты,

Ал ол енді менікі болмайды

Байлар иә жек көретінді таңдады,

Ол бақытты күндерді көрмейді.

Бапкер үнсіз қалды және белбеу қамшы

Жалаңаштанған белдікке,

Туысқандар, тоқта, тынышсыз, -

Ол мұңайып күрсінгенін айтты.

Міне, пошта үштігі келді

Қыста Еділ ананың бойында,

Жаттықтырушы мұңайып ән салады,

Жабайы басын шайқайды.