Reflections in a Crystal Wind - Mimi & Richard Fariña

If there’s a way to say I’m sorry

Perhaps I’ll stay another evening beside your door

And watch the moon rise inside your window

Where jewels are falling, and flowers weeping, and strangers laughing

Because you’re grieving that I have gone.

And if I don’t know why I’m going

Perhaps I’ll wait beside the pathway where no-one's coming

And count the questions I turned away from, or closed my eyes to

Or had no time for, or passed right over

Because the answers would shame my pride.

I’ve heard them say the word forever

But I don’t know if words have meaning when they are promised

In fear of losing what can’t be borrowed

Or lent in blindness, or blessed by pageantry, or sold by preachers

While you’re still walking your separate way.

Sometimes we bind ourselves together

And seldom know the harm in binding the only feeling that cries for freedom

And needs unfolding and understanding

And time for holding a simple mirror

With one reflection to call your own.

If there’s an end to all our dreaming

Perhaps I’ll go while you’re still standing beside your door

And I’ll remember your hands encircling a bowl of moonstones

A lamp of childhood, a robe of roses

Because your sorrows were still unborn.

Егер кешіріңіз деп айтуға жол болса

Мүмкін мен сіздің есігіңіздің жанында тағы бір кеш қалармын

Терезеңіздің ішінен айды бақылаңыз

Әшекейлер құлап, гүлдер жылап, бейтаныс адамдар күледі

Себебі сіз менің кеткеніме қайғырып отырсыз.

Ал не үшін баратынымды білмесем

Мүмкін мен ешкім келмейтін жолдың жанында күтетін шығармын

Мен өзім тастап кеткен сұрақтарды санап, көзімді жұмдым

Немесе уақыт болмады немесе өтпеді

Өйткені жауаптар менің мақтанышымды  ұятқа     ұят                            |

Мен олардың бұл сөзді мәңгілікке айтқанын естідім

Бірақ сөздер уәде етілгенде мағынасы бар-жоғын білмеймін

Қарызға болмайтын                                                                                                                                                                               алмайтын

Немесе соқырлық қарызға  берілді       бет     бата               уағыз  сатқан 

Сіз әлі де бөлек жолмен жүріп келе жатқанда.

Кейде біз өзімізді біріктіреміз

Бостандық сұрайтын жалғыз сезімді байлаудың зиянын сирек біледі

Және ашу мен түсінуді қажет етеді

Қарапайым айна ұстауға                                                                                                                                                                                                                Қарапайым айна                 

Бір рефлексиямен өзіңізді шақырыңыз.

Біздің барлық армандарымыздың соңы болса

Бәлкім, сіз есігіңіздің жанында тұрғаныңызда, мен барармын

Қолдарыңыз ай тастары бар ыдысты қоршап тұрғанын есімде сақтаймын

Балалық шақтың шамы, раушан шапаны

Өйткені сіздің қайғыларыңыз әлі тумаған еді.