Не поётся птицам без небес - Олег Попов, Инструментальный ансамбль п/у Владимира Шаинского

Грустно жить синице в клетке —

Синеву ей подари.

Лучше пусть поет на ветке,

Золотая от зари!

Не поется птицам без небес,

Без небес, без небес.

А зверятам снится, снится лес,

Снится лес, снится лес.

В колесе скучает белка:

Ей ни жарко, ни тепло.

«Ну-ка, белка, не робей-ка,

Удирай-ка в свое дупло!»

Хомячка, зверька смешного,

Под защиту я беру —

Пусть гуляет в поле снова,

Пусть бежит в свою нору!

Последняя строчка припева — 2 раза.

Тордағы титмаустың өмір сүруі өкінішті -

Оған көк беріңіз.

Бұтақта ән айтуына рұқсат етіңіз,

Таң атқаннан алтын!

Аспансыз құстарға ән айтылмайды,

Аспансыз, аспансыз.

Жануарлар армандайды, орман армандайды,

Орман армандайды, орман армандайды.

Дөңгелектегі тиін зерігіп:

Ол ыстық та, жылы да емес.

«Жүр, тиін, ұялма,

Шұңқырыңа қаш!»

хомяк, көңілді жануар

Мен қорғауға аламын -

Қайтадан далада жүрсін

Ол өз шұңқырына жүгірсін!

Хордың соңғы жолы – 2 рет.