Autophobia - Comatose Vigil

Ich habe Angst vor meinen Träumen

Die bis auf den Grund trocknen

Meine müde Seele

Und verkrüppelten Verstand

Mein eigener Schrei

Der von bloßen Wände reflektiert

Der mich noch ein mal herausreißen wird

Aus zähen Alpträumen

Ich habe Angst von den Spiegeln

Wo sich meine Sünde verstreckt

Wessen Gesicht unbekannt ist

Aber es ist grausam und böse

Meine Stimme ist zwischen

Dichter Stille

Sie so schrecklich heiser ist

Das letzte Lied

Wer wird mich befreien vom Wahnsinn meiner Gefühle?..

Wer wird dröhnender

Lärm in meiner Brust unterbrechen?

Ich habe mir befohlen in alle Ewigkeit zu schweigen

Aber ungehorsam Lippen flüstern die Verdammnis mir...

Sie erinnern sich and die Wörter

Die ich schon längs vergessen habe

Sie haben keine Angst daß jemand sie hören wird

Ich finde keines Seelenheil

Dort wo sie sind solche fremden

Solche gleichgültigen

Dort ist mein Schmerz - ein

Aus Millionen Nadel

Dort ist meine Angst weniger als der leere Laut

Die Stille und die Ruhe können Strafe werden

Wenn mein Wesen so schwartz ist...

Мен армандарымнан қорқамын

Жерге дейін құрғақ

шаршаған жаным

Және ақыл-есі кем

өз айқайым

Бұл жалаңаш қабырғалардан шағылысады

Кім мені тағы бір рет жұлып алады

Қатты түндерден

Мен айнадан қорқамын

Менің күнәм қайда жатыр

Кімнің беті белгісіз

Бірақ бұл қатыгез және зұлымдық

Менің дауысым арасында

ақын үнсіздік

Ол соншалықты қатты қарлығады

Соңғы ән

Мені сезімдерімнің ессіздігінен кім құтқарады?..

Кім көбірек гүлденеді

кеудемдегі шуды үзу керек пе?

Мен өзіме мәңгілік үндемеуді бұйырдым

Бірақ мойынсұнбайтын еріндер маған қарғыс сыбырлайды...

Сіз сөздерді еске түсіресіз

оны мен әлдеқашан ұмытқанмын

Олар біреу естіп қалады деп қорықпайды

Мен ешқандай құтқару таба алмаймын

Онда олар бейтаныс адамдар

Сондай бейжай

Менің ауруым бар - бір

Миллион инеден

Онда менің қорқынышым бос дыбыстан аз

Тыныштық пен тыныштық жазаға айналуы мүмкін

Менің табиғатым соншалықты қара болса...