Grey Eden - Inborn Suffering

Weeping a falling eden

This distorted harmony breaks my silence…

I did wish the death of the sun

The loss, from shadow to dust

A burning desire, a solitude in fire

Where rain ever stands in sorrow

The mirage swept away

My joyless souf lost in the grey

Touch me innocence

(And hold me in your sanctuary)

Eternally…

This illusion of hope, who can pretend to teil the truth?

Who can say I’m blind, weak or strong?

Who can give an impression of purity

Where bloodred innocence becomes the shroud of the guilty

The mirror breaks again

My joyless soui lost in the grey

Kill me innocence

And blame me for what I’ve done

For what I’ve not done

Can you make the blind see… Can you see a light in thy eyes…

Can you make the sinner proud… Will you take my hands and fly away?

Oh i don’t pretend to be human

My wills, ashes and dust

Just the weakness of a murdered soul

I’d like to regret all I’ve done

But yet now, all I feel is gone

Like a ghost in daylight’s fire…

Here I stand, like a stone on the way

A burning time in the soil of fate

A melody, coming from the dead

A rotting smile, fading inside

Awaiting the shroud

I will never pray

I will never ask for my Death

I will find a way

I will kill myself, stand

And give Life the respect it needs again

Grey eden

A song where I can dream… Yet awaken

Grey eden

Can you forget … That I’ll leave this way

Grey eden

Grey eden

I did wish to lay in this grey eden

A place where suffering is the key

Where memories draw the sky

And humanity… Still is a lie

Құлап жатқан иденді жылау

Бұл бұзылған үйлесімділік менің тыныштығымды бұзады…

Мен күннің өлуін тіледім

Көлеңкеден шаңға дейін жоғалту

Жалындаған қалау, жалында жалғыздық

Қайда жаңбыр қашанда қайғыға толы

Мираж сыпырылып кетті

Менің шаттықсыз суф сұр түсті жоғалды

Кінәсіздігіме тигізіңіз

(Мені киелі жеріңізде ұстаңыз)

Мәңгілік…

Бұл үміт иллюзиясы, кім шындықты айта алады?

Мені соқыр, әлсіз немесе күшті деп кім айта алады?

Тазалық әсер ете алады

Қанды жазықсыздық кінәлілердің кебінге айналатын жерде

Айна қайтадан сынды

Менің қуанышсыз суи сұр түсте жоғалды

Мені жазықсыз өлтір

Мен істеген істерім үшін мені кінәлаңыз

Мен жасамағаным үшін

Сіз соқырларды көре аласыз ба… Көзіңізде нұрды көре аласыз ба…

Сіз күнәкарды мақтан ете аласыз ба... Қолымды алып, ұшып кетесіз бе?

О, мен өзімді адам деп көрсетпеймін

Менің еркім, күл мен шаң

Өлтірілген жанның әлсіздігі

Мен барлығым үшін өкінгім келеді

Бірақ қазір мен сезінетіннің бәрі жоғалды

Күндізгі оттағы елес сияқты...

Міне, мен жолдағы тас сияқты тұрамын

Тағдыр топырағындағы отты уақыт

Өлімнен шыққан әуен

Ішінен өшіп қалған күлкі

Кепінді күтуде

Мен ешқашан намаз оқымаймын

Мен ешқашан Өлімімді  сұрамаймын

Мен жол табамын

Мен өзімді өлтіремін, тұрамын

Және оған қайта құрметпен қарау керек

Сұр эден

Мен армандайтын ән... Дегенмен ояныңыз

Сұр эден

Ұмыта аласың ба... Мен бұл жолмен кететінімді

Сұр эден

Сұр эден

Мен осы сұр есіме қалқым келмеді

Азап шегу кілті болатын орын

Естеліктер аспанды тартатын жерде

Ал адамзат… Әлі өтірік