Берег - polnalyubvi

Проснемся, а берег туманный

На сломанной лодке несет за собой

Картина, где юноша с лютней

Поет, укрываясь тоской

Запели деревья и птицы

Гоня все ветра за берег чужой

Такого тебе не приснится

Нашим полям ты оставил покой

Проснемся, а берег туманный

Забрал навсегда наши души с собой

Как будто нам и не снились

Наши поля и тот берег пустой

Оян, ал жаға тұман

Сынған қайықта тасиды

Суретте люта бар жас жігіт

Сағынышты жасырып ән салады

Ағаштар мен құстар ән салды

Бөтен жағада желдің бәрін қуып

Сіз бұлай армандамайсыз

Егісімізге тыныштық қалдырдың

Оян, ал жаға тұман

Жанымызды мәңгілікке өзімен бірге алып кетті

Біз ешқашан армандамаған сияқтымыз

Біздің егістіктер де, сол жағалау да бос