Единицы - Красное Дерево, Zoti

Всегда ценил в людях искренность, ввысь взлетая искрами.

А злая ложь, цена ей грош, жалит больно как в сердце нож.

Развернуться и уйти, но не найти назад пути.

Живем как в омуте в этом городе, в этой копоти.

Каждый как бы за себя, хотя вроде одна семья,

На двоих одна земля, но по-другому здесь нельзя.

Я дотла выгораю серым пеплом, медленно тая.

С болью в сердце, отпускаю в небо.

Знаю, ты где-то ждешь, а значит, мы будем с тобой.

С болью в сердце, закрывая глаза, ты мне лжешь.

Знаю, что не позовешь за собою.

Страх перед будущим, как воздушный шар в небо выпущен.

И меня ты тоже лучше не ищи.

Я по свету разлетаюсь языками яркого пламени,

Пламя и угли, что почти потухли.

Грусть медленно давит на плечи, сердце плавит свечи.

И вроде все сказал, и добавить больше нечего.

Боль смыкает границы, и как и прежде ты и я единицы.

С болью в сердце, отпускаю в небо.

Знаю, ты где-то ждешь, а значит, мы будем с тобой.

С болью в сердце, закрывая глаза, ты мне лжешь.

Знаю, что не позовешь за собою меня.

Мен әрқашан адамдардың ұшқындарымен ұшатын шынайылығын бағаладым.

Ал бір тиын тұратын жаман өтірік жүрекке пышақ сұққандай азап шегеді.

Айналыңыз және кетіңіз, бірақ кері жолды таппаңыз.

Біз осы қалада, мына күйеде құйындай өмір сүріп жатырмыз.

Әркім өзі үшін, бір отбасы сияқты көрінсе де,

Екіге бір жер бар, бірақ бұл жерде басқа жол жоқ.

Мен сұр күлге күйіп, баяу еримін.

Жүрегім ауырып, Аспанға жібердім.

Сіз бір жерде күтіп тұрғаныңызды білемін, яғни біз сізбен бірге боламыз.

Жүрегің ауырып, көзіңді жұмып, маған өтірік айтасың.

Сіз өзіңізге қоңырау шалмайтыныңызды білемін.

Болашақтан қорқу аспанға ұшырылған шар сияқты.

Ал сен де мені іздемегенің жөн.

Мен әлемді жарқыраған жалынмен ұшамын,

Жалын мен шоқ дерлік сөнді.

Мұң жайлап иығына басады, Жүрек шырақтарын ерітеді.

Ал ол бәрін айтқан сияқты, бұдан артық қосатын ештеңе жоқ.

Ауырсыну шекараны жабады, бұрынғыдай сен де, мен де бірлікпіз.

Жүрегім ауырып, Аспанға жібердім.

Сіз бір жерде күтіп тұрғаныңызды білемін, яғни біз сізбен бірге боламыз.

Жүрегің ауырып, көзіңді жұмып, маған өтірік айтасың.

Артыңнан маған телефон соқпайтыныңды білемін.