Zeit - Saltatio Mortis

In manchen Stunden da fühl ich mich wie ausgesaugt

Von den Strapazen des Alltags völlig ausgelaugt

Seh ich im Spiegel wie müde meine Augen sind

Dann will ich fliehen, will schneller sein noch als der Wind

Ich steh am Fenster und schau dem bunten Treiben zu

Ich seh die Menschen, sie finden wirklich niemals Ruh

Doch auch ich selber, ich merke das ich unruhig bin

Mir kommen hundert, ja tausend Dinge in den Sinn

Was kommt als erstes, ich kann noch keinen Anfang sehn

Wie geht es weiter, ich kann auch noch kein Ende sehn

Muß mich beeilen, weiß nicht wie ich es schaffen soll

Darf niemals ruhn, ich habe meinen Kopf so voll

Ich brauche Zeit!

Zeit!

Zeit!

Mir fehlt die Zeit!

Zeit!

Zeit!

Ich brauche Zeit!

Zeit!

Zeit!

Mir fehlt die Zeit!

Zeit!

Zeit!

Jetzt bin ich müde, ich geh ins Bett und deck mich zu

Ich kann nicht schlafen, ganz aufgewühlt fehlt mir die Ruh

Was mach ich morgen, hab immernoch so viel zu tun

Ich komme niemals dazu mich auch einmal auszuruhn

Бірнеше сағаттан кейін мен өзімді шаршағандай сезінемін

Күнделікті өмірдің қиындығынан толықтай арылған

Көзімнің шаршағанын айнадан көріп тұрмын

Сосын қашқым келеді, желден де жылдам болғым келеді

Мен терезеде тұрып, қарбаласқа қарап отырмын

Мен адамдарды көремін, олар ешқашан тыныштық таппайды

Бірақ мен өзім, байқаймын, менің мазасыз

Жүз, тіпті мың нәрсе ойға оралады

Алдымен не келеді, мен әлі басын көре алмаймын

Бұл қалай жалғасады, мен де соңын көре алмаймын

Асығу керек, қалай жасау керектігін білмеймін

Ешқашан демалмау керек, менің басым толып кетті

Маған уақыт керек!

Уақыт!

Уақыт!

Менің уақытым жоқ!

Уақыт!

Уақыт!

Маған уақыт керек!

Уақыт!

Уақыт!

Менің уақытым жоқ!

Уақыт!

Уақыт!

Енді мен шаршадым, төсекке барып жамынамын

Мен ұйықтай алмаймын, менде тыныштық жоқ

Мен ертең не істеймін, әлі көп нәрсе істеуім керек

Мен бір рет болса да демалмаймын