השתגע (מתוך ״המחברת של אליה״) - Omer Adam, Elia Rosilio

‏‎כשהעשן מתפזר

‏‎רואים שכולנו אותו דבר

‏‎על החוף הזה של החיים

‏‎אנשים קלים כמו סירות נייר

‏‎ומפחדים ממה מפחדים

‏‎מאיזה רגע של כישלון

‏‎נוסעים על מאה ארבעים

‏‎אבל לא בכיוון הנכון

‏‎מאחוריי האוזניות

‏‎כל אחד שומע איזה שיר אחר

‏‎ככה בלי סלקציות

‏‎הכל פשוט הרבה יותר

‏‎בלי צבע בלי פוליטיקות

‏‎כי את מי זה מעניין

‏‎החיים קצרים מדי הבנתי

‏‎כשאביצ׳י הפסיק לנגן

‏‎ואת ואת

בואי תתקרבי אליי

הזמן נגמר אולי מהר מדי

ואנשים רוקדים כשהם בודדים

ואנחנו שם עוד בין כולם

בואי נשכח הכל

גם ככה השתגע העולם

תראי את השקיעות של חדרה

מדממות וזה מדליק בי רגש

כולם פה מגדלים כנפיים

ואז בוכים כשנשרפים מהשמש

ונלחמים על היום יום

אחריי שנלחמו על הדרום

תביני העולם הזה משוגע נקודה קום

Түтін тазарған кезде

Көрдіңіз бе, біз бәріміз бірдейміз

Осы өмір жағасында

Адамдар қағаздан жасалған қайықтар сияқты жеңіл

және олар қорқатын нәрседен қорқады

Сәтсіздік сәтінен

Жүз қырықта саяхаттау

Бірақ дұрыс бағытта емес

Артымда құлаққап тұр

Әркім әртүрлі ән тыңдайды

Таңдаусыз осылай

Барлығы әлдеқайда қарапайым

Түс жоқ, саясат жоқ

Өйткені кімге мән береді?

Өмір тым қысқа, түсінемін

Avicii ойнауды тоқтатқанда

және сіз және

маған жақында

Уақыт өте тез өтіп кетуі мүмкін

Ал адамдар жалғыз қалғанда билейді

Ал біз олардың барлығында бармыз

Бәрін ұмытайық

Солай бола тұра, дүние есінен танып қалды

Хадераның күн батуын қараңыз

Қан кету және ол мендегі эмоцияны тұтандырады

Мұнда барлығы қанатын өсіреді

Сосын күнге күйіп қалсаң жыла

және күн сайын күресу

Менен кейін оңтүстік үшін күрескендер

Бұл дүние жынды екенін түсін, тұра бер