Balıklar - Mor ve Ötesi

Çocuktun, kırılgandın

Artık korku yok nemli gözlerinde

Yüzlerce, binlercesi var

Omuzuna oturmuş, oradan sana bakar

Çektin gittin baharın peşine

Güzelim renkler yüzünde

Artık dönüp bakmazsın güneşin solduğu evlere

Çıplak dursam tanrıya sorsam

Niye ölür insan bile bile

Ardımda yıllar sinsice kalbime sorar

Niye bu suçluluk niye

Yolculuğun sonunda

Beyaz sevgini ört uykuma

Dün sabah seni gördüm

Aklın takılmış yine balıklara

Tertemiz, işsiz kalbin

Arabadan kaçıyor vahşi sokaklarda

Бала едің, нәзік едің

Ылғал көздеріңде енді қорқыныш жоқ

Жүздеген, мыңдаған

Иығыңда отырып, саған қарап

Сен көктемнен кейін бардың

Сіздің бетіңізде әдемі түстер

Енді күн батқан үйлерге қарамайсың

Жалаңаш тұрып Алладан сұрасам

Неліктен адамдар тіпті өледі?

Артымда өткен жылдар жүрегімді жаулап алды

Неліктен бұл кінә

саяхаттың соңында

Ұйқымды ақ махаббатыңмен жауып

Мен сені кеше таңертең көрдім

Сіздің ойыңыз тағы да балыққа құмар

Сенің таза, жұмыссыз жүрегің

Жабайы көшелер арқылы көліктен қашу