Oro caldo - Osanna

Gioia di vivere in un mondo vero

Dove c'è l’amore nelle case

La realtà di un attimo vissuto:

C'è una folla che mi grida:

Fuje 'a chistu paese

Fuje 'a chistu paese

Parole, penziere, perzone

Nun vanno ddaccordo nemmanco nu mese

Fuje 'a chistu paese

Fuje 'a chistu paese

L’ammore, 'na casa, nu munno

So 'ccose luntane a 'sta gente ddjuna

E' una folla che mi grida: fame!

La sua giostra è chiusa in una farsa

Gente piena di segreti umani

Vecchie menti stanche di sperare

Profondi solchi di trincee

Come le rughe di chi ha pianto mai

Il mondo è polvere di noi

C'è nebbia nella mente mia

«Organizziamoci fra noi

Casa, lavoro avremo e poi…»

Falso, giusto, falso, giusto…

Oro caldo cola da una tromba ormai;

L’ombra di una nota fredda, muta esce da lei

Fogli di un giornale, che non vive più

Una cicca consumata come il tempo va

Ghiacci volti stanchi vanno senza età;

Come viole che nessuno suonerà;

E una mano graffia il viso tuo!

E' un mercato umano di pietà!

Oh, no!

L’esile figura, espressione pia

È bagnata da una pioggia di fragilità

Apre le sue mani, la sua fede dà

Una luce come argento vecchio brillerà…

Una scia di vento corre verso me

Nei suoi vortici trascina la realtà

Sento freddo nei pensieri miei

Mille voci mi calpestano!

Oh, no!

Oro caldo vola, è una bomba ormai

L’ombra di una vita nuda fredda, esce da lei

Sfoglio il mio giornale ma non vivo più

La mia vita consumate mentre il tempo va…

Falso, giusto, falso, giusto…

Шынайы әлемде өмір сүрудің қуанышы

Үйде махаббат бар жерде

Өмір сүрген сәттің шындығы:

Маған бір топ адам айқайлап жатыр:

Фудже - чисту елі

Фудже - чисту елі

Сөздер, пензиер, перзон

Бір ай болса да келіспейді

Фудже - чисту елі

Фудже - чисту елі

L’ammore, 'na casa, nu munno

Мен бұл дджуна адамдарынан не алыс екенін білемін

Маған айғайлайтын тобыр: аштық!

Оның көңілді ойыны фарспен жабылған

Адамдық сырға толы адамдар

Кәрі саналар үміттенуден шаршады

Траншеялардың терең бороздалары

Ешқашан жыламағандардың әжімдері сияқты

Дүние біздің шаңымыз

Санамда тұман бар

«Өзіміз ұйымдастырайық

Бізде үй, жұмыс, содан кейін ... ».

Өтірік, дұрыс, жалған, дұрыс...

Қазір кернейден ыстық алтын тамшылап тұр;

Оның ішінен суық, үнсіз нотаның көлеңкесі шығады

Енді өмір сүрмейтін газет парақтары

Уақыт өте келе тозған бөксе

Мұзды шаршаған беттер қартаймайды;

Ешкім ойнамайтын шегіргүлдер сияқты;

Ал қол сенің бетіңді тырнады!

Бұл адам баласының аяушылық базары!

О жоқ!

Сырттай сымбатты, имандылық

Ол нәзіктік жаңбырымен шомылады

Қолын ашады, иманы береді

Ескі күмістей жарық жарқырайды...

Маған қарай желдің ізі жүгіреді

Өзінің құйындарында ол шындықты сүйреп апарады

Мен өз ойларымнан суық сезінемін

Мың дауыс мені таптайды!

О жоқ!

Ыстық алтын ұшады, бұл қазір бомба

Оның ішінен суық жалаңаш өмірдің көлеңкесі шығады

Мен газетімді парақтаймын, бірақ өмір сүрмеймін

Менің өмірім уақыт өткен сайын тұтынасың...

Өтірік, дұрыс, жалған, дұрыс...