Обречены на самих себя - Небо здесь

Я поставлен в неизвестность

Быть чужим среди своих

На том свете стало тесно

Нас оставили в живых

Я не вижу больше смысла

И под сердцем колет лёд

Ты прости простые мысли

Может как-нибудь пройдёт

Плачет сердце в колыбели

В океане светлых грёз

Ночь умрёт в твоей постели

День не стоил наших слёз

Звёзды не видны

И горит земля

Мы обречены

На самих себя

Мен белгісіз жерге орналастым

Өз араңызда бөтен болу

Екінші дүниеде ол толып кетті

Біз тірі қалдық

Мен енді мәнді көрмеймін

Ал жүректің астында мұз жарылады

Сіз қарапайым ойларды кешіресіз

Мүмкін, әйтеуір өтіп кетер

Жүрегі бесікте жылайды

Жарқын армандар мұхитында

Түн төсегіңізде өледі

Бұл күн біздің көз жасымызға тұрмайды

Жұлдыздар көрінбейді

Ал жер жанып жатыр

Біз құрдымға кеттік

Өзімізге