Нас учили - Жека Расту

У любви нету рации,

Я дышу и скольжу.

Я ценю гравитацию,

Но опять ухожу.

Радости незаконные у притяженья тел,

Но я хотел бездонное, я улетел!

О, плачьте моря из янтаря, голые звуки.

О, я на земле помню о зле, где мои руки?

О, дай подержать желтый закат, иллюминатор!

Летят корабли в поле земли, я — авиатор!

Пронзает он как рентген,

Бессмертен, велик, священ,

Весь этот озон и оксиген.

Я могу быть бессмысленным,

Выбрать пути не те,

Но есть смелая истина

В широте-долготе.

Мне ничего не нужно и ничего не жаль,

Голым и безоружным взлетаю вдаль.

Не рви мою грудь, там только суть, сердце навылет.

Кто хочет любить — сразу убит, так нас учили.

О, дай подержать желтый закат, иллюминатор!

В босых небесах — крыльев размах, я — авиатор.

Как хорошо быть раненым,

Я обожаю боль.

Это моё задание —

В небо поднять любовь.

Кажется, это страшно, почва так далека,

Я заложил вираж и легка рука.

О, плачьте моря из янтаря, голые звуки.

О, я на земле помню о зле, где мои руки?

Пусть я слишком мал, дайте штурвал, полюс, экватор,

Летят корабли в поле земли, я — авиатор!

Пронзает он как рентген,

Бессмертен, велик, священ,

Весь этот озон и оксиген.

Махаббаттың радиосы жоқ,

Мен дем аламын және сырғанаймын.

Мен гравитацияны бағалаймын

Бірақ мен қайтадан кетемін.

Денелерді тартудағы заңсыз қуаныш,

Бірақ мен түбсізді қаладым, мен ұшып кеттім!

О, янтарлы теңіздер, жалаңаш дыбыстар.

О, жердегі зұлымдықты есіме түсірдім, қолдарым қайда?

Әй, сары күн батқанды ұстайыншы, иллюминатор!

Жер даласында кемелер ұшады, мен ұшқышпын!

Рентген сәулесіндей тесіп өтеді,

Өлмейтін, ұлы, қасиетті,

Мұның бәрі озон мен оттегі.

Мен мағынасыз болуы мүмкін

Жолдарды емес, жолдарды таңдаңыз

Бірақ батыл шындық бар

Ендік-бойлық бойынша.

Маған ештеңе керек емес және мен ештеңеге өкінбеймін,

Жалаңаш, қарусыз мен алысқа ұшып барамын.

Кеудемді жыртпа, бар болмыс қана, жүрек тескен.

Кім сүйгісі келсе, бізге үйреткендей, бірден өлтіріледі.

Әй, сары күн батқанды ұстайыншы, иллюминатор!

Жалаңаш аспанда – қанат жайған, Мен ұшқышпын.

Зардап шеккен жақсы

Мен ауырсынуды жақсы көремін.

Бұл менің міндетім

Махаббатты аспанға көтеріңіз.

Қорқынышты сияқты, жер өте алыс

Мен бұрылыс пен жеңіл қол қойдым.

О, янтарлы теңіздер, жалаңаш дыбыстар.

О, жердегі зұлымдықты есіме түсірдім, қолдарым қайда?

Маған тым кішкентай болсын, рульді, полюсті, экваторды,

Жер даласында кемелер ұшады, мен ұшқышпын!

Рентген сәулесіндей тесіп өтеді,

Өлмейтін, ұлы, қасиетті,

Мұның бәрі озон мен оттегі.