Чёрный человек - Жара

Чёрный человек, ты прескверный гость

Эта слава давно про тебя разносится

Я взбешён, разъярён и летит моя трость

Прямо к морде его, в переносицу

Вот он — чёрный силуэт на самом чёрном фоне

Жуёт свой чёрный хлеб, теперь нас больше вдвое

Чёрный сюртук наглажен, туфли блестят

Я знаю этот взгляд.

Сука, сюда нельзя!

Не надо, я прошу тебя, ну не сегодня

Сегодня мне нужны друзья, святая тройня

Зачем тебе это, кто тебя тронет

Скорее ты лишний вирус передавшийся с кровью

Ты пришёл забрать мой сон своим взглядом

Смотришь на меня в упор, как двустволка

Ты пришёл забрать мой сон своей тишиной

Вот он, вот этот звук, вот оно — что тяжело

Закрыть глаза, вату в уши — вот мой инстинкт

Какую порцию дерьма решил мне принести

Угощайся всем, чем хочешь, не мелочись

Не рекомендую мою душу, она горчит

Чёрный человек

Чёрный, чёрный, чёрный

Чёрный человек

Чёрный человек

Чёрный, чёрный, чёрный

Черный человек

Чёрный человек знает меня лучше других

Мой чёрный человек родом из самых чёрных книг

Чёрный цилиндр с бледным лицом

Из нас двоих пожалуй я являюсь беглецом

Что ты хочешь показать мне?

А ну цыц!

И откуда в голове мысли про суицид

Выйди прочь из моей башки, ах ты сукин сын

Выйди прочь, я уже по горло всем этим сыт

Вот только тронь меня, видишь, мы оба в игре

Где запрещённые приёмы — это уже грех

Ты не успел меня пырнуть параноей

В моей колоде оказалась всего пара двоек

Чем ты кроешь?

Детским кошмаром, или чем-то кроме?

Мой личный ангел больше не боится вида крови

И ты почти меня взломал, но час уже пробил

Чёрный человек, да будь ты проклят

Чёрный человек, чёрный человек

Чёрный человек, чёрный человек

Чёрный человек, ты прискверный гость

Эта слава давно про тебя разносится

Я взбешён, разъярён, и летит моя трость

Прямо к морде его, в переносицу

Чёрный человек, ты прискверный гость

Эта слава давно про тебя разносится

Я взбешён, разъярён, и летит моя трость

Прямо к морде его, в переносицу

В декабре, в той стране снег до дьявола чист

И метели заводят весёлые прялки

Был человек тот авантюрист,

Но самой высокой и лучшей марки

Был он изящен, к тому же поэт

Хоть с небольшой, но ухватистой силою

И какую-то женщину сорока с лишним лет

Называл скверной девочкой и своей милою

Счастье, — говорил он, —

Есть ловкость ума и рук

Все неловкие души

За несчастных всегда известны

Это ничего, что много мук

Приносят изломанные

И лживые жесты

В грозы, в бури, в житейскую стынь

При тяжёлых утратах и когда тебе грустно

Казаться улыбчивым и простым —

Самое высшее в мире искусство

Қара адам, жаман қонақ екенсің

Бұл атақ сіз туралы көптен бері айтылып жүр

Мен ашуланып, ашуланып, таяқшам ұшады

Тікелей оның тұмсығына, мұрнының көпіріне

Міне, бұл - ең қара фонда қара силуэт

Қара нанды шайнайды, қазір екі еседен асып кеттік

Қара пальто үтіктелген, аяқ киім жылтыр

Мен бұл көріністі білемін.

Қаншық, сен мұнда келе алмайсың!

Жоқ, өтінемін, бүгін емес

Бүгін маған достар, қасиетті үшем керек

Неге керек саған, кім тиеді

Керісінше, сіз қан арқылы берілетін қосымша вируссыз

Сен менің арманымды көзіңмен алып кетуге келдің

Сен маған шолақ мылтық сияқты ұштайсың

Үнсіздігіңмен ұйқымды кетіруге келдің

Міне, міне, дыбыс, міне, бұл қиын

Көзіңді жұм, құлағыңа мақта сал – бұл менің инстинктім

Маған боктың қандай бөлігін әкелуді шешті

Өзіңізді қалаған нәрсеңізбен сыйлаңыз, уақытыңызды босқа өткізбеңіз

Мен жанымды ұсынбаймын, ащы

Қара адам

Қара, қара, қара

Қара адам

Қара адам

Қара, қара, қара

Қара адам

Қара адам мені басқалардан жақсы біледі

Менің қара адамым ең қара кітаптардан шыққан

Бозғылт беті бар қара қалпақ

Екеуміздің ішінде мен қашқын шығармын

Маған не көрсеткіңіз келеді?

Ал, балапан!

Ал өз-өзіне қол жұмсау туралы ойлар менің басыма қайдан келеді

Менің басымнан кет, ақымақ бала

Шығыңыз, осының бәрінен шаршадым

Маған қол тигіз, көрдің бе, екеуміз де ойындамыз

Тыйым салынған трюктар қазірдің өзінде күнә болған жерде

Сіз мені паранойямен пышақтай алмадыңыз

Менің палубамда бір-екі ғана екілік болды

Сіз нені жауып жатырсыз?

Балалық шақтағы қорқынышты түс пе, әлде басқа нәрсе ме?

Менің жеке періштем енді қанды көруден қорықпайды

Сіз мені бұзып жібере жаздадыңыз, бірақ сағат та болды

Қара адам, қарғыс атсын

Қара адам, қара адам

Қара адам, қара адам

Қара адам, жаман қонақ екенсің

Бұл атақ сіз туралы көптен бері айтылып жүр

Мен ашуланып, ашуланып, таяғым ұшады

Тікелей оның тұмсығына, мұрнының көпіріне

Қара адам, жаман қонақ екенсің

Бұл атақ сіз туралы көптен бері айтылып жүр

Мен ашуланып, ашуланып, таяғым ұшады

Тікелей оның тұмсығына, мұрнының көпіріне

Желтоқсанда сол елде қар шайтанға таза

Ал боран көңілді айнала бастайды

Сол бір авантюрист болған

Бірақ ең жоғары және ең жақсы бренд

Ол сымбатты, оның үстіне ақын еді

Кішкентай, бірақ ұстайтын күшпен

Ал жасы қырықтан асқан әлдебір әйел

Ол мені жаман қыз, қымбаттым деп атады

Бақыт деді ол

Ақыл мен қолдың ептілігі бар

Барлық ыңғайсыз жандар

Өйткені бақытсыздықтар әрқашан белгілі

Бұл соншалықты азап емес

Сынған әкеліңіз

Және жалған қимылдар

Найзағайда, боранда, күнделікті өмірде

Ауыр шығындармен және қайғылы кезде

Күлімсіреп, қарапайым көріну үшін -

Әлемдегі ең биік өнер