I Know - Zeus

Na poczatku kazdy potrzebuje jakiejs wskazowki, pomocnej dloni.

My dzisiaj zaczniemy to bardzo prosto, zaczniemy to po prostu, w ten sposób.

Klaszcz na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery.

To idzie do wszystkich ziomków,

co noszą już długie spodnie,

piją tę goudę co piątek

i chcą wyglądać groźnie.

Blizny na głowach, złamane nosy,

braki w uzębieniu,

błysk w oczach, spliffy w dłoniach,

wyroki w zawieszeniu.

To idzie do wszystkich dziewczyn,

co noszą wysokie szpilki,

bub kicksy i w jeansy wsuwają swoje okrągłe tyłki.

Minispódniczki, szminki,

tusze do rzęs i cienie,

zniżki, butiki, aerobiki,

bijatyki przy przecenie.

To idzie do wszystkich zarobionych

jap yuppies, co wsiadają w porsche kiedy po robocie śmigają na klawisz.

Zegarki za parę koła,

garniaki bardziej pokaźnie.

Każda karta złota, loga nawet na… taśmie.

To idzie do wszystkich dumnych

business women (łoman? łomen? łymyn?).

Do góry broda bo wokoło woda

i aligatory swimmin'.

Nowa garsonka, nowy garson w nowej garsonierze.

Na szyi to kolia czy garota,

nawet powietrze się nie nabierze.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do wszystkich przedstawicieli

co nadużywają władzy.

Na nic odznaki i krawaty,

pod koniec i tak jesteśmy nadzy.

Sznur ochroniarzy dookoła koła,

dygnitarzy dookoła koryta.

Każdy się patrzy spod byka.

Viva la corrida!

To idzie do wszystkich celebrytów,

dla których spełnieniem snów

jest foto na tle logotypów

i podziwu telewidzów.

Pare szwów tu, pare szwów tam «pare».

Chirurg milczy jak grób,

ale kto przymknie oko,

sam puści parę.

To idzie do wszystkich twórców…

Wróć!

AR-TYS-TÓW,

co żyją pod wpływem impulsu, gdzieś na skraju krainy zmysłów,

z dala od śmiertelników,

gdzie wszystko jest tak ulotne

…ale jak śmierdzi w kiblu to i z krainy ten smok nie rusza o krok się.

STÓJ… przy oknie.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie i Ciebie.

Od urodzenia co krok,

co dziennie mamy tu mniej siebie.

Co doświadczenie, wkładamy na siebie kolejną warstwę, maskę, tarczę, plaster,

nie da się być przecież dzieckiem zawsze.

Mam rację?

Uciekamy od tego co w nas naturalne, szczere łamani fałszem,

krytykanctwem, nawet własnym sumieniem.

Strusi łeb chowamy w ziemi — pseudo bezpieczni, kopiemy pod sobą dołki.

W obliczu śmierci i tak będziemy bezbronni jak noworodki.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Бастапқыда кез келген адамға қандай да бір нұсқау, көмек қолы қажет.

Бүгін біз оны өте қарапайым бастаймыз, біз оны осылай бастаймыз.

Үш және төрт қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт, қол соғу,

үш және төрт үшін.

Ол барлық үй иелеріне барады

қандай ұзын шалбар киеді,

олар бұл гуданы жұма сайын ішеді

және олар қорқынышты көрінгісі келеді.

Бас тыртықтары, сынған мұрындар,

тістердің болмауы,

көзде ұшқын, қолында жылтыр,

шартты жазалар.

Бұл барлық қыздарға жетеді

қандай биік өкшелі аяқ киім киеді,

bub kicksy және джинсы олар дөңгелек есектерін сырғытады.

Мини юбкалар, ерін далабы,

тушь мен көлеңкелер,

жеңілдіктер, бутиктер, аэробика,

жеңілдікпен төбелес.

Бұл тапқандардың барлығына беріледі

jap юппилері, олар жұмыстан кейін кілтті шерткен кезде Porsche-де не алады.

Бір жұп дөңгелекке арналған сағаттар,

кәстрөлдер көбірек.

Әрбір алтын картасы, логотиптер тіпті ... таспада.

Бұл әркімге мақтаныш

іскер әйелдер (łoman? łomen? łymyn?).

Сақалды көтеріңіз, өйткені айналада су бар

және жүзетін аллигаторлар.

Жаңа костюм, жаңа костюмде жаңа костюм.

Мойында алқа немесе гарот бар,

тіпті ауа да кірмейді.

Дүниемен қандай күрессек те,

қанша сауыт кигенімізбен

және маскалар.

Әрбір рөл бізді осында не етеді

және бекітілген патчтар.

Біз әрқашан балаларымыз болып қала береміз

әкелер мен аналар.

Дүниемен қандай күрессек те,

қанша сауыт кигенімізбен

және маскалар.

Әрбір рөл бізді осында не етеді

және бекітілген патчтар.

Біз әрқашан балаларымыз болып қала береміз

әкелер мен аналар.

Бұл барлық өкілдерге қатысты

билікті асыра пайдаланатындар.

Белгілер мен галстуктар бекер

ақырында біз бәрібір жалаңашпыз.

Дөңгелекті айнала күзетшілер тізбегі

науаның айналасында құрметті адамдар.

Барлығы өгіздің астынан қарап тұр.

Аман болыңыз!

Ол барлық атақты адамдарға барады

ол үшін арман орындалады

логотиптердің фонында фотосурет бар

және көрермендердің қошеметіне бөленді.

Мұнда бірнеше тігіс, мұнда бірнеше тігіс «бірнеше».

Хирург қабірдей үнсіз,

бірақ кім көз жұмады,

ол буды өзі босатады.

Бұл барлық өндірушілерге барады ...

Қайту!

AR-TYS-TÓW,

импульспен өмір сүретіндер, сезім саласының шетінде,

өлімнен алыс,

онда бәрі өткінші

... бірақ дәретханада сасық болғанда, бұл айдаһар жерден бір қадам да қозғалмайды.

STAND... терезенің жанында.

Дүниемен қандай күрессек те,

қанша сауыт кигенімізбен

және маскалар.

Әрбір рөл бізді осында не етеді

және бекітілген патчтар.

Біз әрқашан балаларымыз болып қала береміз

әкелер мен аналар.

Маған барады.

Маған барады.

Ол маған да, саған да.

Туған сәттен бастап әр қадам,

бізде күн сайын өзіміз аз.

Қандай тәжірибе, біз өзімізге тағы бір қабат, маска, қалқан, гипс,

мәңгі бала болып қалу мүмкін емес.

Менікі дұрыс?

Біз өзіміздегі табиғи нәрседен қашамыз, шын жүректен жалғандықпен сынған,

сын, тіпті өз ар-ұжданы.

Біз түйеқұстың басын жерге жасырамыз - псевдо-қауіпсіз, біз астымыздан шұңқырларды қазамыз.

Өлім алдында жаңа туған нәрестелер сияқты қорғансыз боламыз.

Дүниемен қандай күрессек те,

қанша сауыт кигенімізбен

және маскалар.

Әрбір рөл бізді осында не етеді

және бекітілген патчтар.

Біз әрқашан балаларымыз болып қала береміз

әкелер мен аналар.

Дүниемен қандай күрессек те,

қанша сауыт кигенімізбен

және маскалар.

Әрбір рөл бізді осында не етеді

және бекітілген патчтар.

Біз әрқашан балаларымыз болып қала береміз

әкелер мен аналар.