Уральский воин - ЯроС

Ты с почётом проводи меня, солнце моё,

До дороги проводи меня счастье моё.

Я уйду теперь на век, только помни те дни,

Когда были мы вдвоём, навека сохрани.

И в последний жизни путь наш отходит отряд.

За тепло родной земли я умру, за твой взгляд,

Но звездой ночной вернусь я, родная, к тебе.

Просто дикий воин я навек по судьбе.

Но в ту ночь я буду там, где отцы будут ждать.

Я жалею лишь о том, что тебя не обнять.

Сен мені құрметтейсің, күнім,

Жолға жетелеші, бақытым.

Мен енді бір ғасырға кетемін, сол күндерді еске ал,

Екеуміз бірге болғанда, мәңгілік сақта.

Ал соңғы өмірде біздің отряд кетеді.

Туған жердің жылуы үшін өлемін, көзқарасың үшін,

Бірақ түнгі жұлдыз болып қайтамын, жаным, саған.

Мен тағдырдың жазуымен мәңгілік жабайы жауынгермін.

Бірақ сол түні мен әкелер күтетін жерде боламын.

Тек сені құшақтай алмағаныма өкінемін.