Neswa-Pawuk - Windbruch

Где бледной луны хищный оскал

Пронзают кроны косматых елей

Кристальной воды у подножия скал

В отблеске тонут мириады огней

Те, что всегда дарят нам свет

В глубине бездонных бескрайних долин

Завтрашним утром мы встретим рассвет

Ведь ты рядом со мной и я не один

Острые когти на крыльях ночи

Режут пространство над головой

Голос крови — клич стаи волчьей

Манит и манит меня за собой

Вновь тишина молча объяла

Шелковой нитью дремлющий лес

Лунный рассвет укрыл одеялом

Наш микромир, полный чудес

По дремучим лесам, по топким болотам

По заснеженным склонам, холодным холмам

Под пылающим солнцем, под тусклой луной

По прочтенным страницам найдешь нас ты сам

Бозарған ай жыртқыш күлкі қайда

Шырша шыршалардың тәждерін тесіңіз

Тастардың етегіндегі кристалды су

Сансыз шамдар шағылысуға батады

Бізге әрқашан жарық сыйлайтындар

Түбі жоқ шексіз аңғарлардың қойнауында

Ертең таңертең біз таңды қарсы аламыз

Өйткені, сен менің жанымдасың, мен жалғыз емеспін

Түннің қанатындағы өткір тырнақтар

Басыңыздың үстіндегі кеңістікті кесіңіз

Қанның дауысы – қасқырлар тобының айқайы

Мені шақырып, шақырады

Қайтадан үнсіз құшақтасып үнсіздік орнады

Жібек жібі бар ұйықтап жатқан орман

Көрпе жамылған Ай таңы

Біздің микрокосмос ғажайыптарға толы

Тығыз ормандар арқылы, батпақты батпақтар арқылы

Қар басқан беткейлерде, салқын төбелерде

Жалындаған күн астында, күңгірт ай астында

Оқыған беттеріңіз арқылы бізді өзіңіз табасыз