Disavowing Each in Aum - Weapon

First taste of familiarity.

Separation from the whole.

Callous in sensation, smoldering from within.

Poignant was the epitaph written before the dispersion,

But how does one accept that which is intrinsically alien?

Seldom does one catch a glimpse into the vortex:

Shimmering, red, madness beneath the eyes.

Lifeless.

Veins pumping odium.

No pangs of scruples.

A labyrinth devoid of guilt;

illicit ambitions.

I — unfolding obscurity, Zenith of deceit.

Apex of disharmony and calculated malice.

Conducting the fatal orchestra of defiance:

A trail of ruptured lives and severed hopes.

The vessel is extraneous.

'Tis the content therein

That poisons and permeates

The constitution of virtue.

Seizing all via negativa, disavowing each in Aum:

First taste of familiarity, separation from the whole.

Таныс алғашқы дәмі.

Бүтіннен бөлу.

Сезімсіз , іштен лаулаған.

Дисперсиядан бұрын жазылған эпитафия қатты болды,

Бірақ бөтен нәрсені қалай қабылдауға болады?

Құйынға сирек көз салады:

Көздің астындағы жарқыраған, қызыл, ессіздік.

Жансыз.

Одийді айдайтын тамырлар.

Қиындық жоқ.

Кінәсіз лабиринт;

заңсыз амбициялар.

Мен — ашылатын күңгірттік, алдаудың зениті.

Үйлесімсіздік пен есептелген зұлымдықтың шыңы.

Өлім оркестрінің дирижері:

Жарылған өмірлер мен үзілген үміттердің ізі.

Ыдыс  бөгде.

Бұл ондағы мазмұн

Бұл улайды және өтеді

Ізгілік конституциясы.

Барлығын негатив арқылы қабылдау, әрқайсысынан бас тарту Аум:

Таныстықтың алғашқы дәмі, бүтіннен бөлінуі.