Сезон дождей - ВУльгарный тоНН

Дожди не шепчут нам приятных слов теперь уже.

Сколько ушедших на всегда друзей ты пережил?

С тоскою на душе люди остались теми же.

Воспоминаний перечень храним еще так бережно.

Слезы матерей, что затопили бы дома наши,

Одно желание — позвольте им нормально жить!

Дети слепые котята в этой картонной коробке,

Где завязались в узел нити дворов и дорог вдруг.

Я буду помнить тех, кто вышел и захлопнул двери,

Помнить потери и верить, что будет лучше теперь им

Без тени сомнений, а раны затянет со временем,

И с неба вода будет падать, пока не сопреем.

В стране где власть не думает о людях до сих пор,

Откапавая ствол, чтоб закапать войны топор.

Не удивительно, что люди затравлены в угол

С одним только правом — подохнуть желательно в муках.

rAP

Офис на ключ, портфель и зонт,

Я не из той тусовки открываюших двери из окон.

Море из туч и дождь — не просто эпизод,

Когда идешь и для других как будто нарисован.

Моё лицо не разобрать никому по пути,

Просто пятно как тень, а я всегда хотел бы быть им

Люди ложатся спать тихо, я молчу в ответ

И на ходу снимаю ботинки, и портфель кидаю в сторону!

Люди, не надо путать нас с вещами,

Пускай фонарь меня сейчас так тускло освещает.

А я не давно понял, ненавидим нами сумрак

И пелена дождя, где мы похожи на рисунок!

Который год хочу смешать кучу вещей с морем,

Видимо от этого меня скоро вообще смоет.

Офис не протечет даже за тысячи недель,

И зонтик цел, размыто только все на лице у людей.

Жаңбыр қазір бізге жағымды сөздерді сыбырлап жатқан жоқ.

Мәңгілікке кеткен қанша достарың болды?

Жанында сағыныш бар адамдар сол күйінде қалды.

Біз естеліктер тізімін өте мұқият сақтаймыз.

Үйлерімізді су басқан аналардың көз жасы,

Бір тілек – қалыпты өмір сүрсін!

Балалар бұл картон қорапта соқыр котят,

Аулалар мен жолдардың жіптері кенеттен түйінге байланған жерде.

Сыртқа шығып, есікті тарс жауғандарды есіме аламын,

Шығындарды есте сақтаңыз және қазір олар үшін жақсы болатынына сеніңіз

Күмәнсіз, жаралар уақыт өте келе жазылады,

Ал біз сулағанша аспаннан су түседі.

Билік әлі де адамды ойламайтын елде

Соғыс балтасын тамызу үшін діңін қазу.

Адамдардың бір бұрышқа жем болуы таңқаларлық емес

Бір ғана құқығы бар - азаппен өлгені жөн.

rAP

Кілттегі, портфельдегі және қолшатырдағы кеңсе,

Мен терезеден есік ашатын сол топтан емеспін.

Бұлт пен жаңбыр теңізі жай эпизод емес,

Барсаң да, басқаларға да тартылғандай болады.

Менің бетімді жол бойында ешкім бөлшектей алмайды,

Көлеңке сияқты дақ, мен әрқашан бір болғым келеді

Адамдар тыныш ұйықтайды, мен жауап ретінде үндемеймін

Ал жолда аяқ киімімді шешіп, портфельімді шетке лақтырып жіберемін!

Адамдар, бізді нәрселермен шатастырмаңыз

Енді шам мені соншалықты күңгірттендірсін.

Ал мен кешке жек көретінімізді түсіндім

Және біз суретке ұқсайтын жаңбыр пердесі!

Қай жылы мен теңізбен көп нәрсені араластырғым келеді,

Бұл мені жақын арада жуып тастайтын сияқты.

Кеңсе мың аптадан кейін де ағып кетпейді,

Ал қолшатыр бүтін, тек адамдардың бетіндегінің бәрі бұлыңғыр.