The Antidote - Voices

Daring off the road

To go where no-one knows

Fading

She can not speak my name

I’m jealous of the rain

Falling

The blackness of her stare

Is poisoning the air

Which we’re breathing

Behind distorted eyes

That which we despise

Loving

Daring off the road

To go where no-one knows

Fading

She can not speak my name

I’m jealous of the rain

When it’s falling

The blackness of her stare

Is poisoning the air

Which we’re breathing

Behind distorted eyes

That which we despise

Loving each other to death

Eyes diffused with mercury

Veins filled with the impurity of lead

Eyes diffused with mercury

Veins filled with the impurity of lead

In the hospital light intensity of the cafe, he gasps bitter coffee,

shifting heavily on rancid furniture

Nobody speaks English here and he submerges his identity in the anxious cadence

of unsympathetic sounding discourse

With time the ego slowly emerges and the desperation urges his rash exposure to

the rancid night air, drinking breaths of sewer sod and smoke, scoring

liquorice black pollution onto the soul

He retches and watches the poison hit the sewer grill, tremulous he glimpses an

artist sketching him from the cafe window, charcoal tip capturing his trauma on

paper

Is this real?

Is this happening?

What must he look like to the artist, the observer?

The reflection in the window surprises him, he scarcely recognises himself

Why did they poison him?

They left this detail out of the script, the director capturing his real

reaction

He’s a professional and delivers a professional performance, they can’t catch

him out

Жолдан батылдық

Ешкім білмейтін жерге бару

Өшіру

Ол менің атымды айта алмайды

Мен жаңбырды қызғанамын

Құлау

Оның қарауының қаралығы

Ауаны улайды

Біз дем алып жатырмыз

Бұрмаланған көздердің артында

Біз жек көретін нәрсе

Сүйетін

Жолдан батылдық

Ешкім білмейтін жерге бару

Өшіру

Ол менің атымды айта алмайды

Мен жаңбырды қызғанамын

Ол құлап жатқанда

Оның қарауының қаралығы

Ауаны улайды

Біз дем алып жатырмыз

Бұрмаланған көздердің артында

Біз жек көретін нәрсе

Бір-бірін өлгенше сүю

Көздер сынаппен таралған

Веналар қорғасынның қоспасымен                                             

Көздер сынаппен таралған

Веналар қорғасынның қоспасымен                                             

Ауруханадағы кафенің жарық қарқындылығында ол ащы кофені жұтады,

тозған жиһазға қатты ауысады

Мұнда ешкім ағылшынша сөйлемейді және ол өзінің жеке басын алаңдаушылыққа  батырады

 жағымсыз дыбыс дискурс

Уақыт өте келе эго баяу пайда болады және шарасыздық оның бөртпе әсерін тудырады

ащы түнгі ауа, кәріз шөптері мен түтіннің тыныс алуы, балқыту

мия қара ластануы жанға

Ол дірілдеп, удың кәріз торына тигенін көріп, дірілдеп,

суретші кафенің терезесінен оның сызбасын түсіріп жатыр, оның жарақатын түсіріп жатқан көмір ұшы

қағаз

Бұл шын ба?

Бұл болып жатыр ма?

Ол суретшіге, бақылаушыға қандай болуы керек?

Терезедегі көрініс оны таң қалдырады, ол өзін әрең таниды

Неліктен олар оны уландырды?

Олар бұл деректі сценарийден тыс қалдырды, режиссер оның шынайы бейнесін түсірді

реакция

Ол кәсіпқой және кәсіби өнер көрсетеді, олар оны ұстай алмайды

ол шықты