Подсолнух - Утро

На небе блюдечко луны и деревня ждёт

Когда румяный желтый блин ей крыши напечёт

Вот я в подсолнухах лежу в прохладе вечера

На небо пристально гляжу, как летаю в вечности

На небе блюдечко луны и деревня ждёт

Когда румяный желтый блин ей крыши пропечёт

Там где-то шустрая река сквозь тишину клокочет

И пялятся мои глаза на звёздные обновки ночи

За жилмассивом — лесополоса

За ней раскинулся подсолнечный сад

Жёлтый цветок в моих волосах

И жёлтым цветом налитые глаза

Такое пекло хоть рубанком строгай

Здесь не подлунный, здесь подсолнечный край

Там марево с горячей землёй

Хоть сей зерно, хоть могилу рой

Игла выводит жёлтенький стежок

Она рисует солнечный цветок,

А за цветком подсолнечный лужок,

А на лугу подсолнечный божок

За жилмассивом — лесополоса

За ней раскинулся подсолнечный сад

Жёлтый цветок в моих волосах

И жёлтым цветом налитые глаза

Аспанда ай табақшасы мен ауыл күтіп тұр

Қызыл сары құймақ шатырларын пісіргенде

Міне, мен кешкі салқын күнбағыстарда жатырмын

Мəңгілікте самғағанымда, Аспанға зейін қойып қараймын

Аспанда ай табақшасы мен ауыл күтіп тұр

Қызыл сары құймақ шатырларын пісіргенде

Онда, бір жерде, тыныштықтан ұшқыр өзен ағып жатыр

Ал менің көзім түндегі жұлдызды жаңа киімдерге қарап тұр

Тұрғын алаптың артында – орман белдеуі

Оның артында күнбағыс бақшасы бар

Шашымда сары гүл

Және сары толған көздер

Мұндай тозақ, тіпті ұшақпен ұшақпен

Бұл жерде ай асты емес, бұл жерде күнбағыс жер

Ыстық жермен тұман бар

Тіпті бұл астық, тіпті бір үйір молалар

Ине сары тігісті тартады

Ол шуақты гүлдің суретін салады

Ал гүлдің артында күнбағыс шалғын,

Ал шалғында күнбағыс құдайы

Тұрғын алаптың артында – орман белдеуі

Оның артында күнбағыс бақшасы бар

Шашымда сары гүл

Және сары толған көздер