Dead Oceans - Ulcerate

The primeval genesis

Etched into forgotten flesh

In darkness, oblivious, we exist to no avail

To no avail

To never unearth

The insipid with their deadpan stare

Long for worth in dying oceans

To never unearth

By the scorn of weakness

Lay me to rest

Rip away the flesh we scarred with god

And scour our bones for deceit

Beneath the black shroud of abandon lay fields of us

Our bodies still;

our minds hollow and sightless

Here we lay, nothing without deceit

The immortal, reflected in dead oceans

Drowned by frailty tied at their feet

Even still in death, this falls on deaf ears

I am the eyes of our inception

Sewn shut

Алғашқы генезисі

Ұмытылған етке сіңдірілген

Қараңғылықта, немқұрайлылықта біз болып                                                                                                                                   Біз                                                                                                     Біз                        Біз                 

Ешқандай жоқ

Ешқашан ашпау үшін

Тыныш көзбен қарап отыр

Өліп бара жатқан мұхиттардағы құндылықты күту

Ешқашан ашпау үшін

Әлсіздікті мысқылмен

Мені  демалуға                                                                                              Мені  демалуға                                   |

Біз құдаймен ренжіткен етті жұлып алыңыз

Алаяқтық үшін сүйектерімізді тазалаңыз

Тастандылардың қара жамылғысының астында егістік біз жатты

Біздің денеміз әлі де;

біздің санамыз қуыс және көрмейтін

Міне, біз жатырмыз, алдаусыз ештеңе жоқ

Өлі мұхиттарда бейнеленген өлмейтін

Аяқтарына байланған әлсіздікке  суға                                                байлан       байлан                                                                     

Бұл әлі өліп жатса да, құлақтары естиді

Мен біздің басталуымыздың көзімін

Жабылып тігілген