Грустная - Туманный стон

Лааа-ла.

Ла-ла-ла-ла-ла

Лааа-ла.

Ла-ла-ла-ла

Кроме песен и стихов, больше ничего не мог он.

Погибал под колесницей своих собственных мозгов.

С тихой грустью отрывался от мечты, как от руки,

Что вцепилась крепко в гриф почти по самые мозги.

На концертах, на чужих оживал и рок-н-роллу

Клялся свято.

Только их, клятв хватало лишь до дому:

Прыг за струны — и опять, ну, кому все это надо?

Что-то я слегка охрип и фальшивая гитара.

Жизнь — дерьмо!

Друзья — говно!

Все подохнем все равно!

Но зато по маракуре или водочке вкуснючей

Выдавал такие штуки — все от сердца, где же круче!..

Жизнь как будто расписание.

Все понятно до конца.

Девки клевые!

Что надо!

Может, выпьем и винца?

Раз стакан — родилась песня, раз капелла — психодел.

Да такой крутой, что треснешь!

Получилось — что хотел.

По утру, какие роки?

Миновали братцы сроки.

А давно уже пора за макухой со двора.

Скоро осень!

Пластилин!

И патенты, как один.

Но, а если осенит, в руки просится гитара.

Сразу песня — «Все козлы… тили-тили, лала-лала…»

Или «Я тебя люблю, прям сейчас хочу жениться…»

Мне не спится одному и тоска по ягодицам.

Денег нет, любви нема, дети будут, Фатима!

Лаа-ла.

Ла-ла-ла-ла-ла

Лаа-ла.

Ла-ла-ла-ла

Ән мен жырдан басқа қолынан ештеңе келмеді.

Өз миының арбасының астында өлді.

Тыныш мұңмен ол арманнан қол үзгендей,

Бұл миға дейін мойынға мықтап жабысты.

Концерттерде, бейтаныс адамдар өмірге келді және рок-н-ролл

қасиетті деп ант бердім.

Тек соларға ғана ант үйге ғана жетеді:

Жіптерге секіріңіз - және тағы да, мұның бәрі кімге керек?

Бір нәрсе мен аздап қарлығамын және гитараны өшіремін.

Өмір сұмдық!

Достар ақымақ!

Бәрібір бәріміз өлеміз!

Бірақ екінші жағынан, маракура немесе дәмді арақ

Ол осындай нәрселерді берді - бәрі жүректен, қай жерде салқынырақ! ..

Өмір кесте сияқты.

Барлығы соңына дейін түсінікті.

Қыздар керемет!

Не керек!

Біз де шарап ішеміз бе?

Бірде стақан – ән туды, бірде капелла – психикалық.

Иә, жарылып кететіндей керемет!

Менің қалағаным шықты.

Таңертең, қандай тастар?

Уақыт өтті ағайын.

Ал ауладағы торттың уақыты келді.

Жақында күз!

Пластилин!

Ал патенттер бір.

Бірақ, таң атса, гитара қол сұрайды.

Бірден ән – «Барлық ешкі... тілі-тілі, лала-лала...»

Немесе «Мен сені сүйемін, дәл қазір үйленгім келеді...»

Жалғыз ұйықтай алмай, бөкселерімді аңсаймын.

Ақша жоқ, махаббат жоқ, бала болады, Фатима!