Un extraño más - Triana

Una sombra en el camino

No borró

Una lluvia que no cosechó

Por sí sola

Se marchó del campo solo

A vivir en la ciudad

Oyó voces decir

Que maravilla y tal

Oyó voces cantar

Ya estoy en la ciudad

Ya no importaba el sol

Al amanecer

Ya no quería más

Al campo volver

Aunque así sea

Un extraño más

Pasó el tiempo

Y su otoño llegó

Con la piel marcada

Por el dolor de estar solo

жолдағы көлеңке

өшірген жоқ

Егін жинамаған жаңбыр

Өздігінен

Ол даладан жалғыз қалды

Қалада тұру үшін

деген дауыстар естілді

Қандай керемет және осындай

дауыстар ән салады

Мен қазірдің өзінде қаладамын

Күн енді маңызды емес

Таң атқанда

Мен енді қаламадым

өріске оралу

Болса да

тағы бір бейтаныс

уақыт өтті

Ал оның күзі келді

белгіленген терімен

Жалғыздықтың азабы үшін