Soil of tomorrow - Tidfall

Lifeless as life itself

Spiritless as spirit itself

I have turned on the world

I have turned on the matter of being

When humanity fades to become what humanity is

Existence become the ever beginning desert

And all but the truth is the burden to bear

What an emerald stone / what a desolate truth

The carrier of a blackened sun

The sun of renewal

Salt is the seal which have sealed the night

It’s vaultes to be opened by sadness alone

Painless as pain itself

Scarless as the scar itself

The world is not what turns around

The world is not what goes around

All that’s left is the grief

Of an existence of searching the nightsky

The carrier of a blackened sun

The sun of renewal

Sad is the constellation

Where the vaults lay hidden

And if I dream of this shining

I await deaths call

The calling for mortal flesh

To fertilize the soil of tomorrow

Өмірдің өзі сияқты жансыз

Рухтың өзі сияқты рухсыз

Мен әлемді қостым

Мен болуға дайын болдым

Адамзат қандай болса, сол адамға айналады

Болмыс әрқашан басталатын шөлге айналды

Ал шындықтан басқа барлығы көтеру жүк

Неткен изумруд тас/қандай қаңыраған шындық

Қара күннің тасымалдаушысы

Жаңару күні

Тұз  түнді жауып тұратын мөр

Бұл қоршауларды тек мұң ашады

Ауырсынудың өзі сияқты ауыртпалықсыз

Шрамының өзі сияқты тыртықсыз

Әлем айналатын нәрсе емес

Әлем айналадағы нәрсе емес

Бар болғаны  қайғы ғана қалды

Түнгі аспанды іздеудің болмысынан 

Қара күннің тасымалдаушысы

Жаңару күні

Шоқжұлдыз қайғылы

Қоймалар жасырылған жерде

Ал егер мен бұл жарқырауды армандасам

Мен өлім туралы қоңырауды күтемін

Өлімге шақыру

Ертеңгі топырақты құнарландыру үшін