Кварцевый свет - The Korea

Открой, для меня свою дверь,

Впусти осенний холод, я не трону тебя — поверь.

Предавал, ненавидя, играя, превращая живое в стекло.

Я не тот за кого себя выдавал, пряча лицо.

Я не тот, за кого себя выдавал…

Я не тот, за кого себя выдавал…

Я узнал твои желанья, мы сказали друг другу — нет!..

Теперь мы мокнем под дождем на расстоянии планет…

По проводам, по ветру, по воде…

Летит послание мое тебе…

…Смотри… как извивается и падает вниз, небо в огнях,

Твой рассвет — это кварцевый свет.

Посмотри на меня!

Посмотри, посмотри мне в глаза!

Посмотри!..

Посмотри, посмотри мне в глаза!

По проводам, по ветру, по воде…

Летит послание мое тебе…

Тебе одной его прочту,

Держа твою ладонь в своей руке.

Тебе одной его прочту,

Держа твою ладонь в своей руке.

Все предметы передвинуты в комнате,

Не реагируют глаза на свет,

Твоего пробуждения,

Дожидаться сотни лет…

ТЫ порхаешь, изящно как тень, в моей душе.

Твой рассвет — это кварцевый свет, до конца твоих жалких дней!

Предавал, ненавидя, играя, превращая живое в стекло!..

Я не тот, за кого себя выдавал, пряча лицо.

Я не тот, за кого себя выдавал!..

Я не тот, за кого себя выдавал!

Узнавая тебя, я прочитал все твои дневники,

Покрытые пылью, забыты чувства моей вины…

Я узнал, твои желанья, мы сказали друг другу — нет!

Теперь мы мокнем под дождем на расстоянии планет…

Твой рассвет — это кварцевый свет

Навсегда!

Твой рассвет — это кварцевый свет

Навсегда!..

Маған есігіңді аш

Күз салқын болсын, мен саған тиіспеймін - сеніңіз.

Ол опасыздық жасады, жек көрді, ойнады, тірілерді шыныға айналдырды.

Мен бетімді жасырып, кейіп танытқан адам емеспін.

Мен өзім айтқан адам емеспін...

Мен өзім айтқан адам емеспін...

Мен сіздің қалауыңызды білдім, біз бір-бірімізге - жоқ! ..

Енді біз планеталардан алыс жерде жаңбырда суланып жатырмыз ...

Сыммен, желмен, сумен...

Менің хабарламам сізге ұшып келеді ...

... Қараңызшы ... аспан қалай бұралып, құлап жатыр, жарықта,

Сенің таңың – кварц шамы.

Маған қара!

Қарашы, менің көзіме қара!

Қараңдар!..

Қарашы, менің көзіме қара!

Сыммен, желмен, сумен...

Менің хабарламам сізге ұшып келеді ...

Мен оны саған жалғыз оқып беремін

Алақаныңды менің қолымда ұста.

Мен оны саған жалғыз оқып беремін

Алақаныңды менің қолымда ұста.

Барлық заттар бөлмеге жылжытылады,

Көздер жарыққа әсер етпейді

сенің оянуың,

Жүздеген жылдар күтіңіз...

Көлеңкедей әсем тербелесің жанымда.

Атқан таңың – кварц нұры, Азапты күндеріңнің соңына дейін!

Сатқындық, жек көру, ойнау, тірілерді шыныға айналдыру!..

Мен бетімді жасырып, кейіп танытқан адам емеспін.

Мен өзім айтқан адам емеспін!..

Мен өзім айтқан адам емеспін!

Сізді танып, күнделіктеріңізді оқыдым,

Шаң басып, кінәлі сезімдер ұмытылды...

Мен сіздің қалауларыңызды білдім, біз бір-бірімізге айттық - жоқ!

Енді біз планеталардан алыс жерде жаңбырда суланып жатырмыз ...

Сенің таңың – кварц шамы

Мәңгілікке!

Сенің таңың – кварц шамы

Мәңгілікке!..