One Day You Will Understand Why - The Axis Of Perdition

Many times I have been asked, «what is the axis?»

They ask me, too blinded to realize that they see it everywhere

Our world is becoming diseased and corrupted

Filth — adorned as compulsively, without choice to subvert our world

To the image of our increasingly debased flesh

Because our collective conciousness knows the truth:

You want it, you crave it.

This is a new order of beauty

Why else would we pollute and rape our planet if not

To ritually prepare the world for the coming darkness?

We are the architects of our own hell, and we do our work with relish and …

, willingly, eager.

We grovel, unseeing, towards a repulsive yet horribly

attractive (alto choir) of rust, helplessly begging it to come to our dying

existence;

our perception in turn models our requirement, ….

Filth,

adorned through our fear and self-loathing until the nearest molecule rise to

be accumulated, wreaking of despair, and guilt

Humanity’s hideous grossness fell through, … conscience.

Get the new reality

and cries in agony for there is something awake in our burnished flesh.

For the dark.

Nightmares immerse themselves, quivering and mewling without

mouths.

Gazing, stupefied, where eyes should not.

The world will become a sewer.

We stumble through derelict cooridors and labyrinths of crusted flesh where

wheelchairs circle endlessly in the shadows, to a choir of murmorous and

tortured cries speaking only of pain, condemnation, misery, and wretched hunger.

Hospital trolleys drip with glistening cloth in the hallway of crawling filth,

lying silent and bloated

Crossing through the boundaries of our world into the encroaching horror of the

transition that we know, we know that the end will come.

This is it — you know

this.

I now have called a clinical cacoon of abnormality, and yearn towards the

warmth of rot.

….

Even as we gag, the air reaks with the unpleasant

sweetness of dated decay as we stagger through the maze of perdition toward its

pneumatical centre.

Straight-jacketed things writhe in their owns nightmares,

gradually becoming human.

Even as we claw down the abyss, to raise that (fog).

As they become us we become them — a union of suffering.

All convulsive dark

in the end.

The hell we have created for ourselves ….

You had a choice,

you made it, and now your fate unfolds before you

Welcome.

What is the axis?

We are

Маған бірнеше рет «ось деген не?»

Олар мұны барлық жерде көретінін түсінбейтін тым соқыр мені сұрайды

Біздің әлем  ауру және бүлінуде

Лас —     мәжбүр     әшекейленген    біздің әлемімізді                    

Барған сайын азғындап бара жатқан тәніміздің бейнесіне

Өйткені біздің ұжымдық сана шындықты біледі:

Сіз оны қалайсыз, оны қалайсыз.

Бұл сұлулықтың жаңа тәртібі

Әйтпесе, неге біз планетамызды ластаймыз және зорлаймыз   болмаса 

Дүниені келе жатқан қараңғылыққа салттық дайындау керек пе?

Біз өз тозақтың  сәулетшілеріміз және                                       жұмысымызды                                           иш                                                                                                                 өз     өз                                                  |

, ықыласпен, ынталы.

Біз көрінбей жаман                                                                                                                                                                         көрінбей                ,

тартымды (альто хоры) тот, біздің өліп жатқанымызға дәрменсіз жалыну 

бар болуы;

біздің қабылдауымыз өз кезегінде біздің талаптарымызды үлгілейді,….

Лас,

ең жақын молекула көтерілгенше біздің қорқыныш пен өзімізді жек көру арқылы безендірілген

жинақталған болу, үмітсіздік және кінәлау

Адамзаттың сұмдық өрескелдігі... ар-ұжданына түсті.

Жаңа шындықты алыңыз

және біздің жанып кеткен денемізде ояу бір нәрсе бар деп азаппен жылайды.

Қараңғылық үшін.

Қобалжыған түндер дірілдеп, дірілдейді

ауыздар.

Қарау, аңқау, көз тимеу керек жерде.

Әлем кәрізге айналады.

Біз қаңырап қалған кооридорлар мен қыртысталған ет лабиринттерінен сүрінеміз.

мүгедектер арбалары көлеңкеде шексіз айналады

азаптау, айыптау, қайғы-қасірет және аштық туралы ғана айтатын азапты айқайлар.

Аурухана вагонеткалары жылтыр шүберекпен                                                                                                     

үнсіз жатып, ісіп жатыр

Біздің әлемнің шекарасын кесіп өтіп, қасіретін  сұмдық

біз білетін көшу, біз соң келетінін білеміз.

Бұл - сіз білесіз

бұл.

Мен енді анормальды клиникалық какон деп аттап                                                                               деп  шақырдым

шірік жылуы.

….

Біз аузымызды кесек те, ауа жағымсыз нәрселерге ие болады

                                                                                                                                                                                                                                                                  жойылу           .

пневматикалық орталық.

Тіке киінген заттар қорқынышты түсте қыбырлайды,

бірте-бірте адамға айналады.

Біз тұңғиықты тырнақпен төмен түсірсек те, оны көтеру үшін (тұман).

Олар бізге айналған сайын, біз оларға            азап     боламыз.

Барлық конвульсиялық қараңғы

соңында.

Біз өзіміз үшін жатқан тозақты….

Сізде таңдау болды,

сен мұны жасадың, енді сенің тағдырың сенің алдыңда ашылады

Қош келдіңіз.

осі қандай?

Біз